คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 530/2538

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การที่จำเลยที่1เป็นนายหน้ารับซื้อหรือขายสลากกินรวบให้แก่ลูกค้าเป็นการตัดตอนระหว่างลูกค้ากับเจ้ามือเพื่อความสะดวกในการเล่นการพนันประเภทนี้หากจำเลยที่1ไม่รับซื้อสลากกินรวบมาตั้งแต่ต้นการเล่นการพนันสลากกินรวบรายนี้ก็จะเกิดขึ้นไม่ได้ฉะนั้นเพียงแต่จำเลยที่1ได้รับซื้อหรือขายสลากกินรวบไปถือได้ว่าจำเลยที่1ได้จัดให้มีการเล่นการพนันตามพระราชบัญญัติการพนันพ.ศ.2478มาตรา12แล้ว

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งเจ็ดร่วมกันเล่นการพนันสลากกินรวบพนันเอาทรัพย์สินโดยไม่ได้รับอนุญาต โดยจำเลยทั้งเจ็ดเป็นเจ้ามือรับกินรับใช้ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478มาตรา 4, 5, 10, 12, 15 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 ริบของกลางและจ่ายสินบนนำจับตามกฎหมาย
จำเลย ทั้ง เจ็ด ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยทั้งเจ็ดมีความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 มาตรา 4, 5, 10, 12, 15จำคุก จำเลยที่ 1 ฐานเป็นผู้จัดให้มีการเล่น 6 เดือน ปรับจำเลยที่ 2 ถึงที่ 7 ฐานเป็นลูกค้าคนละ 2,100 บาท คำรับสารภาพในชั้นจับกุมและสอบสวนของจำเลยทั้งเจ็ดเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 หนึ่งในสาม คงจำคุกจำเลยที่ 1 มีกำหนด 4 เดือน ปรับจำเลยที่ 2 ถึงที่ 7 คนละ1,400 บาท บังคับค่าปรับตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ให้จำเลยที่ 2 ถึงที่ 7 จ่ายสินบนนำจับคนละกึ่งหนึ่งของค่าปรับริบของกลาง
จำเลย ที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลย ที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยที่ 1 ว่าการเป็นนายหน้านำส่งโพยสลากกินรวบโดยได้ค่าตอบแทนเป็นเปอร์เซ็นต์เช่นนี้เป็นความผิดฐานเป็นผู้จัดให้มีการเล่นการพนันสลากกินรวบ ตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 มาตรา 12หรือไม่ เห็นว่า การที่จำเลยที่ 1 เป็นนายหน้ารับซื้อหรือขายสลากกินรวบให้แก่ลูกค้าเป็นการตัดตอนระหว่างลูกค้ากับเจ้ามือเพื่อความสะดวกในการเล่นการพนันประเภทนี้ หากจำเลยที่ 1ไม่รับซื้อสลากกินรวบมาตั้งแต่ต้น การเล่นการพนันสลากกินรวบรายนี้ก็จะเกิดขึ้นไม่ได้ ฉะนั้นเพียงแต่จำเลยที่ 1 ได้รับซื้อหรือขายสลากกินรวบไป ก็ถือได้แล้วว่าจำเลยที่ 1 ได้จัดให้มีการการเล่นการพนันตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายดังกล่าวแล้ว
พิพากษายืน

Share