แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การจะลงโทษเด็กฤาส่งไปโรงเรียนดัดสันดานอยู่ในดุลพินิจของศาล
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่า ย. จำเลยซึ่งเปนเด็กมีอายุ ๑๕ ปี ๒ เดือน ได้ใช้อาวุธปืนยิง ร. มีบาดเจ็บสาหัส
ศาลเดิมตัดสินวางบท ๒๔๙ – ๖๐ – ๓๗ จำคุก ๑๒ ปี แลลดตามมาตรา ๕๘ กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ย. ๖ ปี
ศาลอุทธรณ์แก้วางบท ๒๔๙ ตั้งเกณฑ์จำคุกจำเลย ๑๕ ปีลดตามมาตรา ๖๐ คงเหลือ ๑๐ ปี แต่ให้เปลี่ยนโทษ จำคุกเปนให้ส่งตัวไปอยู่ในโรงเรียนดัดสันดานตามมาตรา ๕๘ วรรค ๓ จนจำเลยมีอายุครบ ๑๘ ปี
โจทก์ฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์ไม่มีอำนาจเปลี่ยนโทษจำคุกจำเลยเปนส่งไปโรงเรียนดัดสันดาน
ฎีกาตัดสินว่า การที่ศาลจะสั่งให้ลงอาญาแก่เด็ตามมาตรา ๕๘ วรรค ๓ นั้น อยู่ในดุลพินิจของศาล จึงยืนตามศาลอุทธรณ์
