แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ผู้ควบคุมงานของนายจ้างสั่งให้ลูกจ้างทำความสะอาดที่พักแรมชั่วคราวที่ศาลาการเปรียญวัดซึ่งใช้ในระหว่างออกปฏิบัติงานก่อสร้างขยายเขตระบบจำหน่ายไฟฟ้า การทำความสะอาดที่พักจำเป็นต้องใช้น้ำด้วย การที่จะนำเอาน้ำในสระขึ้นมาใช้เป็นหน้าที่ของลูกจ้าง ฉะนั้นลูกจ้างจะใช้วิธีการอย่างใดเป็นเรื่องอยู่ในดุลพินิจของลูกจ้างเพื่อให้ได้น้ำขึ้นมาใช้ เมื่อลูกจ้างเลือกวิธีโดยไปยืมมอเตอร์สูบน้ำจากพระภิกษุมาใช้สูบน้ำเพื่อทำความสะอาดที่พักถือได้ว่าเป็นการกระทำตามคำสั่งของผู้ควบคุมงานของนายจ้างและถือว่าเป็นการปฏิบัติหน้าที่ให้แก่นายจ้าง เมื่อลูกจ้างถูกไฟฟ้าดูดถึงแก่ความตายขณะที่อยู่ระหว่างกำลังใช้มอเตอร์ที่ยืมมาดังกล่าวสูบน้ำขึ้นจากสระเพื่อจะทำความสะอาดที่พักแรม นายจ้างจึงต้องจ่ายเงินทดแทนให้แก่ผู้มีสิทธิได้รับ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 เป็นนิติบุคคลสังกัดกระทรวงมหาดไทยจำเลยที่ 2 เป็นเลขาธิการของจำเลยที่ 1 มีอำนาจหน้าที่วินิจฉัยอุทธรณ์คำสั่งเงินทดแทนตามกฎหมาย นายสังคม ไพรวรรณ์ ลูกจ้างรายวันของโจทก์ ได้ออกปฏิบัติงานก่อสร้างงานขยายเขตระบบจำหน่ายไฟฟ้า โดยได้นำสัมภาระและอุปกรณ์การก่อสร้างไปอาศัยพักแรมชั่วคราวที่ศาลาการเปรียญวัดวังบงค์ ต่อมา นายสังคม ไพรวรรณ์ ได้ขอยืมมอเตอร์สูบน้ำของวัดวังบงค์ไปสูบน้ำจากสระน้ำเพื่อทำความสะอาดที่พัก แต่นายสังคม ไพรวรรณ์ กลับนำมอเตอร์สูบน้ำไปสูบน้ำขึ้นไปบนกุฏิพระซึ่งอยู่คนละส่วนกับศาลาการเปรียญที่พัก อันเป็นการทำงานนอกเหนือจากงานในหน้าที่ และปรากฏว่านายสังคม ไพรวรรณ์ถูกไฟฟ้าดูดจนถึงแก่ความตาย นางผิน ไพรวรรณ์ มารดาของนายสังคม ไพรวรรณ์ ได้ยื่นคำร้องต่อพนักงานเงินทดแทนสำนักงานแรงงานจังหวัดพิจิตร เพิ่มขอให้โจทก์จ่ายเงินทดแทนพนักงานเงินทดแทนวินิจฉัยว่า นายสังคม ไพรวรรณ์ ประสบอันตรายเนื่องจากการทำงานให้แก่โจทก์ จึงมีคำสั่งให้โจทก์จ่ายเงินทดแทนให้แก่นางผิ่น ไพรวรรณ์ โจทก์อุทธรณ์คำสั่งต่ออธิบดีกรมแรงงานจำเลยที่ 2 ได้พิจารณาแล้วมีคำสั่งว่า คำสั่งของพนักงานเงินทดแทนที่สั่งให้โจทก์จ่ายเงินทดแทนชอบแล้ว โจทก์เห็นว่าการที่นายสังคม ไพรวรรณ์ ขอยืมมอเตอร์สูบน้ำจากวัดวังบงค์มาสูบน้ำนั้น มิใช่เป็นการกระทำตามคำสั่งของผู้ควบคุมงานของโจทก์ จึงถือไม่ได้ว่าเป็นการประสบอันตรายเนื่องจากการทำงานให้แก่โจทก์ซึ่งเป็นนายจ้าง โจทก์ไม่จำต้องจ่ายเงินทดแทน ขอให้พิพากษาเพิกถอนคำสั่งของพนักงานสำนักงานแรงงานจังหวัดพิจิตร คำสั่งที่ 1/2533ลงวันที่ 30 เมษายน 2533 และคำสั่งของเลขาธิการสำนักงานประกันสังคม เรื่อง อุทธรณ์คำสั่งพนักงานเงินทดแทนคำสั่งที่ 5/2534 ลงวันที่ 29 กรกฎาคม 2534
จำเลยทั้งสองให้การว่า เหตุที่นายสังคม ไพรวรรณ์ ถึงแก่ความตายเป็นการทำงานตามคำสั่งของนายจ้างและเนื่องจากการทำงานให้แก่นายจ้าง โจทก์มีหน้าที่ต้องจ่ายเงินทดแทนให้แก่ผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนของนายสังคม ไพรวรรณ์ ไม่มีเหตุที่จะเพิกถอนขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า ขณะที่นายสังคม ไพรวรรณ์ ถูกไฟฟ้าดูดถึงแก่ความตาย อยู่ระหว่างที่กำลังใช้มอเตอร์สูบน้ำขึ้นจากสระน้ำเพื่อจะทำความสะอาดที่พักแรม เป็นการถึงแก่ความตายเนื่องจากการทำงานให้แก่โจทก์ โจทก์จึงต้องจ่ายเงินทดแทนให้แก่ผู้มีสิทธิได้รับเงินค่าทดแทน คำวินิจฉัยของพนักงานเงินทดแทนสำนักงานแรงงานจังหวัดพิจิตรและคำวินิจฉัยของจำเลยที่ 2 ชอบแล้วพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า “ที่โจทก์อุทธรณ์ข้อ 2.2 ว่าการที่นายสังคม ไพรวรรณ์ ไปยืมมอเตอร์สูบน้ำ เพื่อสูบน้ำขึ้นมาทำความสะอาดที่พัก และขณะเดียวกันพระภิกษุได้ขอให้นายสังคมสูบน้ำไปไว้บนกุฏิพระด้วย นายสังคมได้ถูกไฟฟ้าดูดถึงแก่ความตายขณะที่อยู่ระหว่างกำลังใช้มอเตอร์สูบน้ำขึ้นจากสระน้ำ โจทก์ถือว่าการกระทำของนายสังคมมิใช่เป็นการทำตามคำสั่งของนายสมศักดิ์ กลิ่นใย ผู้ควบคุมงานของโจทก์และจะถือว่าเป็นการปฏิบัติหน้าที่ให้กับโจทก์หาได้ไม่นั้น เห็นว่า นายสังคมจะต้องทำความสะอาดที่พักตามคำสั่งของนายสมศักดิ์ผู้ควบคุมงานของโจทก์นายสังคมจำเป็นต้องใช้น้ำเอามาทำความสะอาดที่พักดังกล่าว การที่จะเอาน้ำในสระขึ้นมาใช้เป็นหน้าที่ของนายสังคม ฉะนั้นนายสังคมจะใช้วิธีการอย่างใดเป็นเรื่องอยู่ในดุลพินิจของนายสังคมเพื่อให้ได้น้ำขึ้นมาใช้ เมื่อนายสังคมเลือกวิธีโดยไปยืมมอเตอร์สูบน้ำจากพระภิกษุมาใช้สูบน้ำเพื่อทำความสะอาดที่พัก ถือได้ว่าเป็นการกระทำตามคำสั่งของนายสมศักดิ์ผู้ควบคุมงานของโจทก์และถือว่าเป็นการปฏิบัติหน้าที่ให้กับโจทก์”
พิพากษายืน
