แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา1382กล่าวถึงเฉพาะด้านผู้ครอบครองว่าถ้าได้ครอบครองอสังหาริมทรัพย์ติดต่อกันนาน10ปีแล้วย่อมได้กรรมสิทธิ์การนับระยะเวลาการครอบครองที่พิพาทของจำเลยในระหว่างที่เป็นกรรมสิทธิ์ของ ก. ติดต่อมาจนตกเป็นของโจทก์สามารถนับรวมกันได้เมื่อครบกำหนดดังกล่าวจำเลยจึงได้กรรมสิทธิ์
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า จำเลย ปลูก บ้าน เลขที่ 38/17 รุกล้ำ เข้า ไปใน ที่ดิน โฉนด เลขที่ 5616 ของ โจทก์ เป็น เนื้อที่ 38 ตารางวา ขอให้บังคับ จำเลย และ บริวาร รื้อถอน บ้าน เลขที่ 38/17 ส่วน ที่ รุกล้ำออกจาก ที่ดิน ของ โจทก์ และ ห้าม มิให้ จำเลย และ บริวาร เกี่ยวข้องกับ ที่ดิน ของ โจทก์ กับ ให้ จำเลย ชดใช้ ค่าเสียหาย แก่ โจทก์ เดือน ละ1,000 บาท นับ ถัด จาก วันฟ้อง เป็นต้น ไป จนกว่า จำเลย และ บริวาร จะออกจาก ที่ดิน ของ โจทก์
จำเลย ให้การ ว่า จำเลย ครอบครอง ที่ดิน โฉนด เลขที่ 4616 เป็นเนื้อที่ 38 ตารางวา ของ โจทก์ โดย สงบ เปิดเผย ด้วย เจตนา เป็น เจ้าของเป็น เวลา เกือบ 20 ปี แล้ว โจทก์ และ ผู้แทน โจทก์ ไม่เคย โต้เถียง หรือครอบครอง ที่ดิน ส่วน หนึ่ง ส่วน ใด ของ โฉนด ที่ดิน เลขที่ 5616 และการ ที่ โจทก์ ได้รับ ที่ดิน โฉนด เลขที่ 5616 มา นั้น เป็น การ ยกให้โดยเสน่หา ไม่มี ค่าตอบแทน ทั้ง โจทก์ ทราบ ดี อยู่ แล้ว ว่า จำเลยครอบครอง ที่ดิน แปลง พิพาท อยู่ โจทก์ จึง ไม่มี อำนาจฟ้อง ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิพากษา ให้ จำเลย และ บริวาร รื้อถอน บ้าน เลขที่ 38/17หมู่ ที่ 6 ตำบล จันทนิมิต อำเภอ เมือง จันทบุรี จังหวัด จันทบุรี เนื้อที่ 38 ตารางวา ส่วน ที่ รุกล้ำ ตาม เส้น สี เขียว ใน แผนที่ พิพาทเอกสาร ใน สำนวน คดี หมายเลขแดง ที่ 977/2534 ของ ศาลชั้นต้น ออกจาก ที่ดินโฉนด เลขที่ 5616 ตำบล จันทนิมิต (ท่าเรือจ้าง) อำเภอ เมือง จันทบุรี จังหวัด จันทบุรี ของ โจทก์ และ ห้าม จำเลย รวมทั้ง บริวาร ของ จำเลยเกี่ยวข้อง กับ ที่ดิน ดังกล่าว ด้วย คำขอ อื่น ของ โจทก์ นอกจาก นี้ ให้ยก
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยก ฟ้องโจทก์
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “โจทก์ ฎีกา ข้อ แรก ว่าการ นับ ระยะเวลาครอบครอง ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382ไม่สามารถ นับ ระยะเวลา ที่ จำเลย ครอบครอง ที่พิพาท ระหว่าง ที่ เป็นกรรมสิทธิ์ ของ นาง กิมจิว และ ของ โจทก์ รวมกัน ได้ จำเลย จึง ไม่ได้ กรรมสิทธิ์ นั้น เห็นว่า ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382กล่าว ถึง เฉพาะ ด้าน ผู้ครอบครอง เท่านั้น ว่า ถ้า ผู้ครอบครอง ได้ครอบครอง อสังหาริมทรัพย์ ตาม หลักเกณฑ์ ใน บทบัญญัติ ดังกล่าวติดต่อ กัน นาน 10 ปี แล้ว ย่อม ได้ กรรมสิทธิ์ ดังนั้น การ นับ ระยะเวลาการ ครอบครอง ที่พิพาท ของ จำเลย ใน ระหว่าง ที่ เป็น กรรมสิทธิ์ ของนาง กิมจิว ติดต่อ มา จน ตกเป็น กรรมสิทธิ์ ของ โจทก์ สามารถ นับ รวมกัน ได้ เมื่อ ปรากฏว่า รวมเป็น ระยะเวลา ทั้งสิ้น เกือบ 20 ปี จำเลย จึง ได้กรรมสิทธิ์ ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1382 ฎีกา โจทก์ข้อ นี้ ฟังไม่ขึ้น เมื่อ วินิจฉัย ดังกล่าว แล้ว ก็ ไม่จำต้อง วินิจฉัยฎีกา โจทก์ ข้อ อื่น ต่อไป เพราะ ไม่ทำ ให้ ผล คดี เปลี่ยนแปลง ”
พิพากษายืน
