แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
เมื่อเลื่อยโซ่ยนต์ที่จำเลยสั่งซื้อได้เดินทางเข้ามาถึงประเทศไทยแต่ยังไม่ถึงกำหนดที่โจทก์ต้องส่งมอบให้แก่จำเลยโจทก์ได้แจ้งให้จำเลยดำเนินการให้ถูกต้องตามกฎหมายในการอนุญาตนำสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งจำเลยได้มีหนังสือถึงอธิบดีกรมการค้าต่างประเทศและอธิบดีกรมป่าไม้ขออนุญาตนำเลื่อยโซ่ยนต์ดังกล่าวเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อใช้ในราชการซึ่งหากจำเลยเห็นว่าไม่ใช่หน้าที่ของจำเลยจำเลยก็คงไม่มีหนังสือขออนุญาตถึงอธิบดีกรมการค้าต่างประเทศและอธิบดีกรมป่าไม้ส่วนการที่อธิบดีกรมการค้าต่างประเทศและอธิบดีกรมป่าไม้ไม่อนุญาตก็เนื่องจากเป็นการขัดต่อมติคณะรัฐมนตรีและประกาศกระทรวงพาณิชย์จำเลยก็ควรเสนอเรื่องต่อกระทรวงกลาโหมซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาให้นำเรื่องขออนุญาตนำเข้าเลื่อยโซ่ยนต์เสนอต่อคณะรัฐมนตรีเพื่อขอมติให้นำเข้าได้เป็นกรณีพิเศษเพื่อนำไปใช้ในราชการแต่จำเลยกลับเพิกเฉยไม่ดำเนินการให้ถูกต้องจนสินค้าถูกกรมศุลกากรยึดถือได้ว่าการนำเข้าสินค้าเพื่อการส่งมอบให้แก่จำเลยไม่อาจกระทำได้เพราะเหตุขัดข้องจากทางฝ่ายจำเลยจำเลยจึงเป็นฝ่ายผิดสัญญาต้องรับผิดชำระราคาสินค้าเลื่อยโซ่ยนต์ที่ถูกยึดให้แก่โจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระราคาเลื่อยโซ่ยนต์พร้อมอุปกรณ์เป็นเงิน 303,675 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปีนับแต่วันที่ 1 มีนาคม 2533 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ให้จำเลยรับเลื่อยโซ่ยนต์และอุปกรณ์กับให้ชำระค่าใช้จ่ายในการเก็บสินค้าถึงวันฟ้องจำนวน 52,897 บาท และนับแต่วันฟ้องจนกว่าจำเลยจะรับมอบสินค้าดังกล่าวให้แก่บริษัทบางกอก โมเดิร์น เทอร์มินอล จำกัด แทนโจทก์ให้จำเลยดำเนินการขอยกเว้นภาษีอากรขาเข้าต่อทางราชการ
จำเลย ขาดนัด ยื่นคำให้การ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน 303,675 บาทพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันที่ 1 มีนาคม 2533จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ คำขอนอกจากนี้ให้ยก
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลย ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงฟังได้ในเบื้องต้นว่า จำเลยทำสัญญาซื้อขายเลื่อยโซ่ยนต์พร้อมอุปกรณ์จำนวน 15 เครื่อง กับโจทก์ในราคา 303,675 บาท ตามสัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.3 แต่โจทก์ไม่สามารถส่งมอบสินค้าให้แก่จำเลยได้ เพราะสินค้าประเภทเลื่อยโซ่ยนต์เป็นสินค้าที่ถูกควบคุมการนำเข้ามาในราชอาณาจักรตามประกาศกระทรวงพาณิชย์ เอกสารหมาย จ.3ปัญหาต้องวินิจฉัยมีว่า จำเลยต้องรับผิดชำระราคาสินค้าเลื่อยโซ่ยนต์ตามฟ้องให้แก่โจทก์หรือไม่ จำเลยฎีกาข้อแรกว่า ตามสัญญาเอกสารหมาย จ.3 หามีข้อกำหนดไว้ว่า เลื่อยโซ่ยนต์ที่จำเลยตกลงซื้อจากโจทก์จะต้องเป็นเลื่อยโซ่ยนต์ที่โจทก์ต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศนั้นเห็นว่า เมื่อพิจารณาจากเงื่อนไขที่ระบุไว้ในสัญญาเอกสารหมาย จ.3 เข้าใจได้ว่าเจตนาของจำเลยต้องการซื้อเลื่อยโซ่ยนต์ที่เป็นของผลิตจากต่างประเทศ ที่ตั้งอยู่ในทวีปยุโรปหรือทวีปอเมริกาเป็นใหม่ซึ่งเป็นเคยถูกใช้งานมาก่อนโดยโจทก์จะต้องสามารถแสดงหลักฐานในเรื่องนี้จากโรงงานผู้ผลิตต่อจำเลยได้ หากจำเลยสงสัยว่าไม่ใช่ของใหม่อีกทั้งในสัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.3 ข้อ 1 ยังกำหนดให้จำเลยมีหน้าที่ขอยกเว้นค่าภาษีอากรขาเข้าให้แก่โจทก์ แสดงว่าเลื่อยโซ่ยนต์ที่จำเลยตกลงซื้อจากโจทก์จะต้องเป็นเลื่อยโซ่ยนต์ที่โจทก์ต้องนำเข้าจากต่างประเทศ ส่วนที่จำเลยฎีกาข้อต่อไปว่าตามสัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.3 ไม่ปรากฎข้อความที่กำหนดให้จำเลยซึ่งเป็นผู้ซื้อมีหน้าที่เป็นผู้นำเข้าแต่อย่างใดนั้น เห็นว่า เมื่อสินค้าที่จำเลยสั่งซื้อได้เดินทางเข้ามาถึงประเทศไทยแต่ยังไม่ถึงกำหนดที่โจทก์ต้องส่งมอบให้แก่จำเลย โจทก์ได้แจ้งให้จำเลยดำเนินการให้ถูกต้องตามกฎหมายในการขออนุญาตนำสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักร ซึ่งจำเลยได้มีหนังสือถึงอธิบดีกรมการค้าต่างประเทศและอธิบดีกรมป่าไม้ขออนุญาตนำเลื่อยโซ่ยนต์ดังกล่าวเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อใช้ในราชการตามเอกสารหมาย จ.7 ซึ่งหากจำเลยเห็นว่าไม่ใช่หน้าที่ของจำเลยตามที่ฎีกา จำเลยก็คงไม่มีหนังสือขออนุญาตตามเอกสารหมาย จ.7 ถึงอธิบดีกรมการค้าต่างประเทศและอธิบดีกรมป่าไม้ส่วนการที่อธิบดีกรมการค้าต่างประเทศและอธิบดีกรมป่าไม้ไม่อนุญาตก็เนื่องจากเป็นการขัดต่อมติคณะรัฐมนตรีและประกาศกระทรวงพาณิชย์ตามเอกสารหมาย จ.2 ซึ่งจำเลยก็ควรเสนอเรื่องต่อกระทรวงกลาโหมซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาให้นำเรื่องขออนุญาตนำเข้าเลื่อยโซ่ยนต์เสนอต่อคณะรัฐมนตรีให้นำเข้าได้เป็นกรณีพิเศษเพื่อไปใช้ในราชการแต่จำเลยกลับเพิกเฉย ไม่ดำเนินการให้ถูกต้องจนสินค้าถูกกรมศุลกากรยึด จึงถือได้ว่าการนำเข้าสินค้าเพื่อส่งมอบให้แก่จำเลยไม่อาจกระทำได้ เพราะเหตุขัดข้องจากทางฝ่ายจำเลยจำเลยจึงเป็นฝ่ายผิดสัญญาต้องรับผิดชำระราคาสินค้าเลื่อยโซ่ยนต์ตามฟ้องที่ถูกยึดให้แก่โจทก์ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
