แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อเช็คพิพาทออกในมูลหนี้กู้ยืมเงินและมีดอกเบี้ยเกินอัตราที่กฎหมายกำหนดรวมอยู่ด้วย แม้ต่อมาธนาคารตามเช็คจะปฏิเสธการจ่ายเงินเพราะเงินในบัญชีไม่พอจ่าย ผู้ออกเช็คก็ไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.2497 มาตรา 3
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.๒๔๙๗ มาตรา ๓
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว คดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า การออกเช็คพิพาทมีมูลมาจากโจทก์ให้จำเลยกู้เงินและเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา เช็คพิพาทตกเป็นโมฆะเพราะขัดต่อกฎหมายโจทก์ไม่มีสิทธิบังคับชำระหนี้ตามเช็คได้ จำเลยไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ววินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาว่าถึงจะฟังว่าการออกเช็คพิพาทเป็นเรื่องกู้ยืมเงินและคิดดอกเบี้ยเกินอัตราด้วย เช็คพิพาทก็ยังเป็นเช็คที่ชอบด้วยกฎหมายนั้น เห็นว่า การที่โจทก์คิดดอกเบี้ยเกินอัตราย่อมเป็นความผิดต่อพระราชบัญญัติห้ามเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา พ.ศ.๒๔๗๕ มาตรา ๓ โจทก์ใช้สิทธินำเช็คพิพาทไปยื่นต่อธนาคารเพื่อให้จ่ายเงินตามเช็คซึ่งมีมูลหนี้ผิดกฎหมายรวมอยู่เป็นการกระทำความผิดทางอาญาแล้ว โจทก์ย่อมไม่มีสิทธิที่จะทำได้และไม่มีสิทธิที่จะเรียกร้องบังคับให้ใช้เงินจำนวนตามเช็คนั้นได้ จำเลยจึงไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คตามฟ้อง ศาลล่างทั้งสองพิพากษายกฟ้องโจทก์ชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
