แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สมคบกันไปลักทรัพย์และฆ่าเจ้าทรัพย์วิธีพิจารณาอาญาการกำหนดโทษตัวการคำรับโดยจำนนต่อพะยานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงาน
ย่อยาว
ง.ฉ.ล. จำเลยกับพวกอีกคนหนึ่งคบคิดกันมาว่าจะมาปิดประตูนอนกับหญิงหาเงินเพื่อทำการลักทรัพย์และฆ่าหญิงพวกนี้เสียด้วย เพื่อปกปิดความผิด จำเลยกับพวกจึงได้เตรียมมีดมาทุกคน และได้นอนกับหญิงหาเงินเปนคู่ ๆ ไป เมื่อนอนแล้วจำเลยกับพวกนอกจาก ล.ได้ใช้มีดแทงหญิงที่นอนกับตนถึงแก่ความตายไป ๓ คน ส่วน ล.ได้ช่วยถอดกำไลทองคำของหญิงส่งให้ ล. แล้วพากันหนีไป เมื่อเจ้าพนักงานไปจับ จำเลยได้ใช้ปืนสำหรับเด็กเล่นขู่และใช้กระเบื้องมุงหลังคาขว้างถูกเจ้าพนักงานบาดเจ็บ
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๕๐-๖๓ และ ๒๕๕ ให้ประหารชีวิตจำเลย
ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ว่า ล.มิได้ลงมือทำร้ายหญิงทีนอนกับตน กับทั้งได้ให้การรับต่อเจ้าพนักงานในชั้นไต่สวน ควรลดโทษให้ตาม ม.๕๙
ศาลฏีกาตัดสินแก้ว่า ถึงแม้ ล.จะมิได้ทำร้ายหญิงที่นอนกับตน ก็ต้องมีความผิดฐานเปนตัวการตาม ม.๒๕๐ ข้อ ๖ และม.๖๓ การที่ ล.ให้การรับในชั้นไต่สวน ก็ได้ชื่อว่ารับโดยจำนนต่อพะยาน ไม่มีเหตุทีจะลดโทษให้ ล.ได้ ให้ประหารชีวิต
