คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4973/2536

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เอกสารที่มีข้อความเพียงว่าจำเลยที่ 1 รับเงินไปจากโจทก์จำนวนหนึ่ง แม้จำเลยที่ 1 ลงชื่อในเอกสารดังกล่าวก็ตามก็ไม่อาจแปลได้ว่าจำเลยที่ 1 กู้ยืมเงินโจทก์หรือเป็นหนี้โจทก์หรือมีหนี้ที่ซึ่งจำเลยที่ 1 จะต้องชำระแก่โจทก์แต่ประการใด จึงไม่ใช่หลักฐานแห่งการกู้ยืมเงิน

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยทั้งสองชำระเงินกู้พร้อมดอกเบี้ย และค่าเครื่องมือแพทย์ที่โจทก์ทดรองจ่ายแทนจำเลยไป
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระหนี้ค่าเครื่องมือแพทย์จำนวน 9,126 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คงมีปัญหาตามฎีกาข้อ 2 ของโจทก์ในปัญหากฎหมายที่ศาลชั้นต้นสั่งรับมาว่า เอกสารหมาย จ.1 และหมาย จ.2เป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมหรือไม่ เห็นว่าตามเอกสารหมาย จ.1และคำแปลเป็นภาษาไทยตามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 1 มีใจความเพียงว่าจำเลยที่ 1 รับเงินไปจากโจทก์ 15,000 บาท แล้วลงชื่อจำเลยที่ 1 ส่วนเอกสารหมาย จ.2 และคำแปลเป็นภาษาไทยตามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 2 มีใจความเพียงว่าจำเลยที่ 1 รับเงินไปจากโจทก์36,280 บาท (รวมทั้งเงินไทยและเงินสกุลเดนมาร์ก) แล้วลงชื่อจำเลยที่ 1 แม้หากจำเลยที่ 1 จะเป็นผู้ลงชื่อในเอกสารทั้งสองฉบับดังกล่าวก็ตาม แต่ข้อความในเอกสารทั้งสองฉบับก็ไม่อาจแปลได้ว่าจำเลยที่ 1 กู้ยืมเงินโจทก์หรือเป็นหนี้โจทก์หรือมีหนี้ที่ซึ่งจำเลยที่ 1 จะต้องชำระแก่โจทก์แต่ประการใด ดังนั้น เอกสารหมาย จ.1และหมาย จ.2 จึงไม่ใช่หลักฐานแห่งการกู้ยืมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 วรรคหนึ่ง โจทก์จะฟ้องร้องให้บังคับคดีหาได้ไม่
พิพากษายืน

Share