คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 496/2490

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การเอาน้ำสุราของผู้อื่นไปซุกซ่อนโดยเจตนาจะให้พ้นจากการจับกุม ไม่มีผิดฐานมีสุรา

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีน้ำข้าวหมักดองเมาซึ่งมีแรงแอลกอฮอล์สามารถดื่มกินมึนเมาได้เช่นเดียวกับสุรา มีปริมาณ 20 ลิตรไว้ในครอบครองโดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นน้ำข้าวหมักดองเมาทำขึ้นโดยมิชอบด้วยกฎหมาย และมิได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม 2476 มาตรา 8

ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยอยู่บ้านอื่นได้ไปช่วยงานบวชนาคนางสุ่นผู้เป็นป้าอันเป็นบ้านที่เจ้าพนักงานไปค้นสุราเถื่อน จำเลยได้หิ้วให้น้ำข้าวหมักของกลางออกจากบ้านนางสุ่นไปเพื่อซ่อนในป่า

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาพิจารณาเห็นว่า คดีฟังได้เพียงว่า จำเลยได้หิ้วไหน้ำข้าวหมักดองของกลางไปไว้ในป่าไม่ได้ความว่าจำเลยได้เกี่ยวข้องแก่ของกลางยิ่งไปกว่านั้น ทั้งจำเลยไม่ใช่เจ้าของบ้านการกระทำส่อให้เห็นว่ามีเจตนาเพียงพอไปให้พ้นจากการจับกุม ยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีไว้ในครอบครองหรือพิทักษ์ จึงพิพากษายืน

Share