แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องเรียกค่านายหน้าขายที่ดินของจำเลย โดยอ้างว่าโจทก์เป็นนายหน้าจัดการให้จำเลยขายที่ดินให้แก่ผู้อื่น จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ไม่ได้เป็นนายหน้า ความจริงโจทก์เป็นผู้ซื้อที่ดินของจำเลยเอง การที่ทำสัญญาซื้อขายลงนามในสัญญาว่าผู้อื่นเป็นผู้ซื้อ+ก็โดยโจทก์ ประสงค์ให้ทำเช่นนั้นเพื่อสดวกไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม 2 ครั้ง ดังนี้จำเลยย่อมนำสืบตามข้อต่อสู้ได้ เพราะเป็นเรื่องที่จำเลยนำสืบอธิบายถึงความตกลงระหว่างโจทก์จำเลยมิได้เกี่ยวแก่คนภายนอก จึงไม่ใช่สืบแก้ไขเอกสารระหว่างจำเลยกับผู้อื่นแต่อย่างใด ฉะนั้นข้อนำสืบของจำเลยจึบรับฟังได้
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องเรียกค่านายหน้าขายที่ดินของจำเลยให้แก่ผู้มีชื่อ และเรียกค่าธรรมเนียมค่าใช้จ่ายในการโอนซึ่งโจทก์ออกแทนจำเลยไปจากจำเลย
จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์มิได้เป็นนายหน้า ความจริงโจทก์เป็นผู้ซื้อที่ดินของจำเลยเอง ที่ทำสัญญาซื้อขายลงนามในสัญญาว่า ผู้อื่นเป็นผู้ซื้อก็โดยโจทก์ประสงค์เช่นนั้น เพื่อสดวกไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียม ๒ ครั้ง เท่านั้น ข้อเรียกร้องอื่น ๆ จำเลยปฏิเสธว่าไม่ได้ตกลง
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า โจทก์สืบไม่สม พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาทั้งข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย ในข้อเท็จจริง ศาลฎีกาคงฟังอย่างศาลล่าง ไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาศาลล่างได้
ส่วนฎีกาโจทก์ที่ว่า เมื่อจำเลยทำสัญญาขายที่ของจำเลยที่หอทะเบียนแก่ผู้อื่นแล้ว จำเลยจะสืบว่าความจริงจำเลยขายแก่โจทก์มิได้ ต้องห้ามตามกฎหมายนั้น ความข้อนี้เป็นเรื่องจำเลยสืบอธิบายถึงความตกลงระหว่างโจทก์จำเลย มิได้เกี่ยวแก่คนภายนอก จึงมิใช่สืบแก้ไขเอกสารระหว่างจำเลยกับผู้อื่นอย่างใด ฉะนั้นข้อนำสืบจำเลยจึงรับฟังได้
พร้อมกันพิพากษายืน
