แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
เมื่อผู้ประกันผิดสัญญาประกันไม่ส่งตัวจำเลยต่อศาลตามนัด ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งปรับผู้ประกันตามสัญญาประกัน ผู้ประกันได้อุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นต่อศาลอุทธรณ์ภาค 8 ขอให้ลดค่าปรับ ศาลอุทธรณ์ภาค 8 วินิจฉัยแล้ว พิพากษาให้ลดค่าปรับผู้ประกัน ดังนั้น คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ภาค 8จึงถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 ผู้ประกันจึงฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 8 ไม่ได้ แม้ศาลชั้นต้นจะรับฎีกาไว้ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 32, 91, 264, 265, 266, 268, 341 ระหว่างพิจารณาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ผู้ประกันประกันตัวจำเลยไปโดยทำสัญญาประกันไว้ต่อศาลว่า ผู้ประกันหรือจำเลยจะปฏิบัติตามนัดของศาลหรือหมายเรียกของศาล มิฉะนั้น ผู้ประกันยอมรับผิดชอบใช้เงินเป็นจำนวน 150,000 บาท ผู้ประกันผิดสัญญาประกันโดยไม่ส่งตัวจำเลยตามนัดไว้ต่อศาล ศาลชั้นต้นจึงสั่งปรับผู้ประกันเป็นเงิน 150,000 บาทผู้ประกันยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่ลดค่าปรับ คงปรับผู้ประกันตามสัญญาเป็นเงิน 150,000 บาท
ผู้ประกันอุทธรณ์ขอให้ลดค่าปรับ
ศาลอุทธรณ์ภาค 8 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลดค่าปรับผู้ประกันลงเหลือ 100,000 บาท
ผู้ประกันฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “เห็นสมควรวินิจฉัยข้อกฎหมายก่อนว่า ผู้ประกันฎีกาคัดค้านคำพิพากษาอุทธรณ์ภาค 8 ได้หรือไม่ เห็นว่า เมื่อผู้ประกันผิดสัญญาประกันไม่ส่งตัวจำเลยต่อศาลตามนัด ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งปรับผู้ประกันตามสัญญาประกันเป็นเงิน 150,000 บาท ผู้ประกันได้อุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นต่อศาลอุทธรณ์ภาค 8 ขอให้ลดค่าปรับ และศาลอุทธรณ์ภาค 8 วินิจฉัยแล้วพิพากษาให้ลดค่าปรับผู้ประกันลงเหลือ 100,000 บาท ดังนั้น คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ภาค 8 จึงถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 119 ผู้ประกันจึงฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 8 ไม่ได้ แม้ศาลชั้นต้นจะรับฎีกาของผู้ประกันไว้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้”
พิพากษายกฎีกาของผู้ประกัน
