แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
+พนักงานอัยยการจังหวัด+อธิบดีกรมอัยการ+ตั้งขึ้นเป็นพิเศษฉะเพาะ+โดยอาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ.พนักงานอัยการ พ.ศ.2478 มาตรา 20(1) +จำเลยหาว่ากระทำ+อาญาไว้ต่อศาล+เกิดเหตุ อัยยการ+ศาลนั้น จะยื่นฟ้อง+นี้ในความผิดฐาน+ซ้ำขึ้นอีกไม่ได้ เพราะ+คดีก่อนและคดีที่+ก็เป็นอัยยการด้วย+ต้องถือว่าเป็นโจทก์+กัน
+ศาลฎีกาตัดสินไม่รับ+ตามศาลล่างเพราะเป็นกรณีที่+ฟ้องซ้ำเข้ามาอีก ศาลฎีกา+จำหน่ายคดีสำหรับจำเลย+รับสำเนาฎีกา.
ย่อยาว
คดีนี้อัยยการจังหวัดกระบี่เป็นโจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยทำผิด พ.ร.บ.คุบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯ พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกันกันข้าวฯลฯ พ.ร.บ.ศุลกากรฯ กฎหมายลักษณะอาญา แต่ศาลจังหวัดกระบี่ไม่รับประทับฟ้อง โดยปรากฏว่า คดีเดี่ยวกันนี้อัยยการได้ฟ้องจำเลยต่อศาลจังหวัดกระบี่ซึ่งศาลนั้นได้รับฟ้องและนัดพิจารณาไว้สำนวนหนึ่งแล้ว คือ คดีดำที่ ๙๔/๒๔๘๙ แต่พนักงานอัยยการผู้ดำเนินคดีที่กล่าวนี้ เป็นอัยยการจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งอธิบดีกรมอัยการได้แต่งตั้งขึ้นเป็นพิเศษฉะเพาะเรื่อง โดยอาศัยอำจาจตาม พ.ร.บ.พนักงานอัยยการ พ.ศ.๒๔๗๘ มาตรา ๒๐(๑) อัยยการจังหวัดกระบี่ เห็นว่าแม้พนักงานอัยยการจังหวัดกาญจนบุรี มีอำนาจฟ้องคดีนี้ และได้ฟ้องไปแล้ว โดยอาศัยอำนาจที่อธิบดีกรมอัยยการแต่งตั้งก็ดี ก็ไม่เป็นการตัดสิทธิของอัยยการจังหวัดกระบี่ ที่จะฟ้องขึ้นอีกสำนวนหนึ่งต่างหาก เพราะเป็นคดีที่เกิดขึ้นในเขตต์จังหวัดกระบี่ จะถือว่าการฟ้องคดีโดยอัยยการจังหวัดกระบี่ เป็นการฟ้องซ้อนหรือซ้ำกับคดีที่อัยยการกาญจนบุรีเป็นโจทก์ไม่ได้ เพราะเป็นการฟ้องโดยอัยยการคนละคน ซึ่งต่างมีอำนาจฟ้องด้วยกัน
ศาลจังหวัดกระบี่สั่งว่า “เรื่องนี้อัยยการได้ฟ้องจำเลยคนคนเดียวกัน และข้อหาอย่างเดียวกันทุกประการไว้ก่อนแล้ว ดังคดีที่ ๙๔/๒๔๘๙ ดังนั้นอัยการซึ่งเป็นทนายแผ่นดินหรือ คน ๆ เดียวกันจะฟ้องจำเลยซ้ำไม่ได้อีก จึงไ่ประทับฟ้องตามวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๖๑”
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดที่โจทก์กล่าวหาจำเลยในคดีนี้ อัยยการได้ฟ้องไว้แล้วตามสำนวนคดีดำที่ ๙๔/๒๔๘๙ ของศาลจังหวัดกระบี่ ฉะนั้นอัยยการจะฟ้องคดีนี้อีกไม่ได้ ข้อที่โจทก์ว่า พนักงานอัยยการผู้ดำเนินคดีก่อนกับคดีนี้เป็นคนละคน จึงต้องถือว่ามีโจทก์ต่างกันนั้นฟังไม่ขึ้น เพราะโจทก์ในคดีก่อนกับคดีนี้ก็คืออัยยการนั้นเอง จึงต้องถือว่าเป็นโจทก์คนเดียวกัน เป็นแต่ตัวพนักงานอัยการผู้เป็นทนายแผ่นเดินเท่านั้น เมื่อโจทก์ฟ้องคดีไว้สำนวนหนึ่งแล้ว จะฟ้องคดีเดียวดันนั้นอีกสำนวนหนึ่งไม่ได้ฉันใด เรื่องนี้ฉันนั้น จึงพิพากาายืน
