แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาขายฝาก ซึ่งมิได้จดทะเบียนกับพนักงานเจ้าหน้าที่ย่อมเป็นโมฆะ
ทำสัญญาขายฝากกันเองแล้วมอบที่นาให้ผู้ซื้อครอบครองผู้ซื้อจะอ้างอายุความการปกครองปรปักษ์ไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อ 8 มีนาคม 2491 จำเลยได้ขายฝากที่นาไว้กับโจทก์ จำเลยได้รับเงินไปแล้ว และมอบที่นาให้โจทก์ครอบครองจำเลยและบุตรเช่านานั้นจากโจทก์ทำเรื่อยมา วันที่ 29 เมษายน 2495 จำเลยร้องต่อหอทะเบียนที่ดินขอรับโฉนด โจทก์จึงขอให้ศาลแสดงว่าที่นานั้นเป็นของโจทก์ โดยการครอบครอง
จำเลยให้การว่า สัญญาขายฝากเป็นโมฆะ จำเลยไม่ได้สละสิทธิในที่นานั้น
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าสัญญาขายฝากเป็นโมฆะโจทก์ครอบครองโดยอาศัยอำนาจจำเลย พิพากษายกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า สัญญาขายฝากมิได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เป็นโมฆะตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 456 โจทก์ครอบครองที่นาจำเลยโดยอาศัยอำนาจจำเลยผู้เป็นเจ้าของจำเลยมิได้สละเจตนาครอบครองโจทก์จึงไม่ได้สิทธิครอบครองพิพากษายืน
