แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ส.ชกหน้าผู้เสียหาย 1 ที ผู้เสียหายล้มลงแล้วลุกขึ้นยืนในระหว่างนั้นจำเลยส่งปืนสั้นให้แก่ ส.ส. ใช้ปืนกระบอกนั้นยิงผู้เสียหาย 1 นัด กระสุนปืนถูกที่แขนขวาเป็นเหตุให้ผู้เสียหายได้รับอันตรายแก่กาย แม้จำเลยจะอยู่ด้วยในที่เกิดเหตุก็ตามแต่ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ร้องบอกหรือสั่งให้ ส. ยิงผู้เสียหายหรือมีส่วนเกี่ยวข้องร่วมมือกับการกระทำของ ส. แต่อย่างใดการที่ ส.จะยิงผู้เสียหายหรือไม่อยู่ที่การตัดสินใจของส. เองการกระทำของจำเลยเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกแก่ ส.ในการกระทำความผิดฐานพยายามฆ่าผู้เสียหาย จำเลยจึงเป็นผู้สนับสนุนการกระทำผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80, 83 จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ประกอบด้วยมาตรา 80 และ 83 จำคุกคนละ 10 ปี จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ประกอบด้วย มาตรา 80, 86 ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 6 ปี 8 เดือน นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า “การกระทำของจำเลยที่ 2เป็นความผิดตามฟ้องหรือไม่ ในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายดังกล่าวศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวนว่า ก่อนเกิดเหตุจำเลยที่ 1 ชกหน้าผู้เสียหาย1 ที ผู้เสียหายล้มลงแล้วลุกขึ้นยืน ในระหว่างนั้นจำเลยที่ 2ส่งปืนสั้นให้แก่จำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 ใช้ปืนกระบอกนั้นยิงผู้เสียหาย 1 นัด กระสุนปืนถูกที่แขนขวาเป็นเหตุให้ผู้เสียหายได้รับอันตรายแก่กาย ปรากฏตามรายงานผลการตรวจชันสูตรบาดแผลของแพทย์ท้ายฟ้อง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า เมื่อข้อเท็จจริงได้ความดังกล่าวข้างต้นโดยไม่ปรากฏจากพยานหลักฐานของโจทก์ว่า ตั้งแต่แรกที่จำเลยที่ 1 ชกหน้าผู้เสียหายจนกระทั่งผู้เสียหายล้มลงแล้วลุกขึ้นยืน จำเลยที่ 2 ได้ร้องบอกหรือสั่งให้จำเลยที่ 1 ยิงผู้เสียหายหรือมีส่วนเกี่ยวข้องร่วมมือกับการกระทำของจำเลยที่ 1แต่อย่างใด แม้จะปรากฏว่าจำเลยที่ 2 จะอยู่ด้วยในที่เกิดเหตุก็ตามนอกจากนี้การที่จำเลยที่ 1 จะยิงผู้เสียหายหรือไม่อยู่ที่การตัดสินใจของจำเลยที่ 1 เอง จำเลยที่ 2 มิได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจด้วย แต่การที่จำเลยที่ 2 ส่งปืนให้จำเลยที่ 1 แล้วจำเลยที่ 1 ใช้ปืนกระบอกนั้นยิงผู้เสียหายจนได้รับอันตรายแก่กายเช่นนี้การกระทำของจำเลยที่ 2 เข้าลักษณะเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกแก่จำเลยที่ 1 ในการกระทำความผิดฐานพยายามฆ่าผู้เสียหายจำเลยที่ 2 จึงเป็นผู้สนับสนุนการกระทำผิดครั้งนี้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
