แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยปลอมใบกำกับสินค้าและจดข้อความเท็จลงในใบขนสินค้าเพื่อหลีกเลี่ยงค่าภาษี ต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือด้วย
กฎหมายอาญา ม.222,224 ไม่แตกต่างกับ พ.ร.บ.ศุลกากร ม.99 ตามความหมายของ ม.120 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากร
ย่อยาว
จำเลยปลอมใบกำกับสินค้าแสดงราคาสินค้าที่จำเลยส่งเข้ามาจากต่างประเทศต่ำกว่าราคาที่แท้จริง แล้วจดข้อความเท็จลงในใบขนสินค้า แล้วนำไปยื่นต่อกรมศุลกากรเพื่อฉ้อโกงค่าภาษี
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจะยกกฎหมายอาญาฐานปลอมหนังสือมาใช้ปรับลงโทษจำเลยมิได้ เพราะต้องห้ามตาม ม.๑๒๐ แห่ง
พ.ร.บ.ศุลกากรบทเดียว ความผิดฐานปลอมหนังสือให้ยก
ศาลฎีกาตัดสินว่า ม.๑๒๐ ต้องหมายความเพียงว่า ในเรื่องศุลกากรต้องใช้ พ.ร.บ.ศุลกากร ถึงแม้จะมีกฎหมายอื่นแตกต่างกับ พ.ร.บ. นั้น กฎหมายอาญา ม.๒๒๒,๒๒๔ ไม่แตกต่างกับ พ.ร.บ.ศุลกากร ม.๙๙ ประการใด จำเลยปลอมหนังสือก็เพื่อเป็นหลักฐานในการกระทำผิด พ.ร.บ.ศุลกากรอีกกะทงหนึ่งเท่านั้น คดีนี้รัฐบาลได้รับความเสียหายโดยตรง ฎีกาที่ ๑๑๘๙/๒๔๘๐ จึงไม่ตรงกับคดีเรื่องนี้พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๒๒,๒๒๔ อีกกะทงหนึ่งตามศาลชั้นต้น
