แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยทั้งสองฐานพยายามฆ่าคนละ10ปีฐานมีอาวุธปืนคนละ2ปีฐานพาอาวุธปืนคนละ2ปีศาลอุทธรณ์ภาค2พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยที่1อายุ18ปีและจำเลยที่2อายุ17ปีให้ลดมาตราส่วนโทษของจำเลยทั้งสองลงกึ่งหนึ่งฐานพยายามฆ่าจำคุกคนละ5ปีฐานมีอาวุธปืนคนละ3เดือนฐานพาอาวุธปืนคนละ6เดือนเป็นเรื่องที่ศาลอุทธรณ์ภาค2แก้โทษจำเลยทั้งสองโดยลดมาตราส่วนโทษให้เป็นการแก้ไขเล็กน้อยและลงโทษจำคุกกระทงละไม่เกิน5ปีต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา218วรรคแรก
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนพ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 32, 83, 91, 80, 288, 371, 376 ริบของกลาง
จำเลย ทั้ง สอง ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80, 371, 376 พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490มาตรา 7, 8 ทวิ วรรคสอง, 72 วรรคสาม, 72 ทวิ วรรคสองจำเลยที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80, 371พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิงและสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ วรรคสอง,72 วรรคสาม, 72 ทวิ วรรคสอง เรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 91 ข้อหาพยายามฆ่า การกระทำของจำเลยที่ 1 ในข้อหาพยายามฆ่าและข้อหายิงปืนซึ่งใช้ดินระเบิดโดยใช่เหตุ เป็นการกระทำกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท ลงโทษข้อหาพยายามฆ่าอันเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 จำคุกคนละ 10 ปีข้อหามีอาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจำคุกคนละ 2 ปี ข้อหาพาอาวุธปืนเป็นการกระทำกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบทลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ อันเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 จำคุกคนละ 2 ปี รวมสามกระทงจำคุกคนละ 14 ปี ริบของกลาง
จำเลย ทั้ง สอง อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลดมาตราส่วนโทษให้จำเลยที่ 1 และที่ 2 ลงกึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 76และมาตรา 75 ตามลำดับ ความผิดฐานพยายามฆ่า ลงโทษจำคุกคนละ 5 ปีความผิดฐานมีอาวุธปืนของผู้อื่นจำคุกคนละ 3 เดือน ฐานพาอาวุธปืนติดตัวจำคุกคนละ 6 เดือน รวมจำคุกคนละ 5 ปี 9 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลย ทั้ง สอง ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1มีความผิดฐานพยายามฆ่า ฐานมีอาวุธปืน ฐานพาอาวุธ และฐานยิงปืนซึ่งใช้ดินระเบิดโดยใช่เหตุในที่ชุมนุมชน จำเลยที่ 2 มีความผิดฐานพยายามฆ่าและฐานพาอาวุธลงโทษจำเลยทั้งสองฐานพยายามฆ่าซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด จำคุกคนละ 10 ปี ฐานมีอาวุธปืนจำคุกคนละ 2 ปี ฐานพาอาวุธปืน จำคุกคนละ 2 ปี รวมจำคุกคนละ14 ปี ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 อายุ 18 ปีและจำเลยที่ 2 อายุ 17 ปี ให้ลดมาตราส่วนโทษของจำเลยทั้งสองลงกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 76 และมาตรา 75 ตามลำดับความผิดฐานพยายามฆ่าจำคุกคนละ 5 ปี ฐานมีอาวุธปืนจำคุกคนละ3 เดือน ฐานพาอาวุธปืนจำคุกคนละ 6 เดือน รวมจำคุกคนละ5 ปี 9 เดือน ศาลฎีกาเห็นว่า เป็นเรื่องที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2ฟังข้อเท็จจริงตามศาลชั้นต้นแล้วแก้โทษจำเลยทั้งสอง โดยลดมาตราส่วนโทษให้ตามที่กฎหมายกำหนดไว้ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 75 และมาตรา 76 จึงเป็นการแก้ไขเล็กน้อยและลงโทษจำคุกจำเลยทั้งสองกระทงละไม่เกิน 5 ปี ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรกที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของจำเลยทั้งสองจึงไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายกฎีกาของจำเลยทั้งสอง
