แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิด 2 กะทง ให้จำคุกจำเลย 5 ปีตาม ม.+95 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดกะทงเดียวให้จำคุก 1 ปีตาม ม.321 ดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาข้อเท็จจริงได้+
ย่อยาว
ทางพิจารณาได้ความว่าทรัพย์ของ ล.แล น.หายไป โดยคนร้ายใช้สว่านเป็นเครื่องเจาะแลล้วงถอดกลอนประตูหน้าต่างเข้าไปเจ้าพนักงานจับของกลางบางอย่างได้ที่บ้านจำเลยซึ่งอยู่บ้านเดียวกัน โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยเป็น ๒ สำนวนด้วยกัน
ศาลชั้นต้น พิพากษาว่า ส.ฉ.แล ย.มีผิดตาม ม.๒๙๕, ๒ กะทง ให้จำคุก ๕ ปี ช.มีผิดตาม ม.๓๒๑ ให้จำคุก ๑ ปี แต่ให้รอการลงอาญาไว้
ศาลอุทธรณ์ไม่เชื่อว่าจำเลยกระทำผิดแต่ฟังว่า ส.จำเลยผู้เดียวได้ทรัพย์มาไว้โดยรู้สึกว่าเป็นของร้าย มีผิดฉะเพาะในสำนวนแรก จึงพิพากษาแก้ให้จำคุก ส. ๑ ปี ตาม ม.๓๒๑ นอกนั้นปล่อยตัวไป
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้แม้โจทก์ไม่มีประจักษ์พะยานเห็นในเวลาเกิดเหตุ แต่ตามพฤตติการณ์ฟังได้ว่า ฉ.ส.แล ย.จำเลยเป็นผู้ร้ายรายนี้ จึงให้ลงโทษจำเลยยืนตามศาลชั้นต้น
