แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ป้องกันพอสมควรแก่เหตุ
พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์
ปัญหากฎมาย
การที่ศาลฟังข้อเท็จจริงอย่างเดียว แต่ใช้บทกฎหมายต่างกัน
ย่อยาว
คดีนี้อ้ายคำนักโทษด้วยกันเปนคนเตะชอบรังแกคน ได้ไปเตะและตบหน้า อ.ๆ หนี อ้ายคำไล่ไปทำร้ายอีก จำเลยเข้าห้าม อ้ายคำกลับเอามีดฟันจำเลย ๒ แผล จำเลยแย่งมีดได้และหนีออกไปข้างนอกแล้วร้องท้าอ้ายคำ ๆ กับพวก ๓-๔ คนดันประตูออกมา เอาอิฐและสากขว้างจำเลยแล้วตรงเข้าต่อยจำเลย ๓ ที จำเลยก็เอามีดแทงถูกอ้ายคำล้มลง พวกอ้ายคำเข้าตีจำเลย ดังนี้
ศาลเดิมเห็นว่าจำเลยมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ม.๒๕๑ จำคุก ๗ ปี
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยป้องกันเกินกว่าเหตุตาม ม.๕๓ – ๒๕๑ ให้จำคุก ๑ ปี
ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลล่างทั้ง ๒ ว่า จำเลยป้องกันพอสมควรแก่เหตุ การที่จำเลยออกไปท้าอ้ายคำ ก็ไม่เปนเหตุวิวาท เพราะจำเลยถูกอ้ายคำทำร้าย ให้ยกฟ้องโจทก์
