แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บิดาพรากบุตรนอกสมรสไปเสียจากการปกครองของมารดาเพื่อให้การอุปการะเลี้ยงดูให้การศึกษา การกระทำโดยมีเจตนาดีต่อบุตร เช่นนี้ ยังถือไม่ได้ว่าเป็นการพรากโดยปราศจากเหตุอันสมควรตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 317
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองได้สมคบกันโดยทุจริต ปราศจากเหตุอันสมควร พรากเด็กชายสันติ แซ่อุ้ย ไปเสียจากโจทก์ซึ่งเป็นมารดาและเป็นผู้ปกครองด้วย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 317, 83
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 317, 83 ให้จำคุก 6 เดือน รอการลงโทษไว้ 1 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาว่า โจทก์กับจำเลยที่ 1 ได้แต่งงานกันโดยไม่ได้จดทะเบียนสมรส เกิดบุตรด้วยกันคือเด็กชายสันติ ต่อมาโจทก์กับจำเลยที่ 1 ทะเลาะกัน โจทก์ไปอยู่กับมารดา จำเลยที่ 1 ไปที่บ้านมารดาโจทก์แล้วจำเลยที่ 1 ได้พาเด็กชายสันติไปอุปการะเลี้ยงดูให้การศึกษา โดยฝากเลี้ยงอยู่ประจำที่โรงเรียน โดยโจทก์มิได้ยินยอมอนุญาตให้จำเลยที่ 1 พาเด็กชายสันติไป
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นบิดาของเด็กชายสันติพรากเด็กชายสันติไปเสียจากโจทก์ผู้เป็นมารดา โดยนำเด็กชายสันติไปอุปการะเลี้ยงดู ให้การศึกษา ฝากเลี้ยงประจำไว้ที่โรงเรียน แม้การสมรสระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 จะไม่สมบูรณ์ เพราะมิได้จดทะเบียนกัน แต่พฤติการณ์ที่จำเลยที่ 1 กระทำไปนั้นเป็นกรณีมีเจตนาดีต่อเด็กชายสันติโดยแท้ ยังถือไม่ได้ว่าเป็นการปราศจากเหตุอันสมควร การกระทำของจำเลยที่ 1 จึงไม่เป็นความผิดตามบทกฎหมายที่โจทก์ฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยที่ 1 ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยที่ 1 ฟังขึ้น
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
