แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กฎกระทรวงการคลังลงวันที่ 13 ส.ค.86 ยกเว้นคนต่างด้าวที่มีใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวไม่ต้องมาขอใบอนุญาตสูบฝิ่น ก็เพื่อผ่อนผันให้คนต่างด้าวที่ได้ขึ้นทะเบียนและมีใบสำคัญประจำตัวแล้วไม่ต้องขอใบอนุญาตสูบฝิ่นอีก แม้ใบสำคัญประจำตัวจะขาดอายุ ก็ไม่จำเป็นต้องมาขอใบอนุญาตสูบฝิ่นอีก เพราะการที่ใบสำคัญขาดอายุเป็นเรื่องของ พ.ร.บ.ทะเบียนคนต่างด้าว.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นบุคคลต่างด้าว จำเลยเข้าสูบฝิ่นในร้านฝิ่นโดยไม่จดทะเบียนการเสพฝิ่นและไม่ได้รับใบอนุญาตเสพฝิ่น ทั้งใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวของจำเลยก็ขาดอายุ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นเห็นว่า กฎกระทรวงการคลังลงวันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๔๘๖ ให้ถือว่าใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวเป็นใบอนุญาตให้เข้าสูบฝิ่นในร้านฝิ่นได้ด้วย ความประสงค์ของ พ.ร.บ.ฝิ่นจะถือการขาดอายุของใบสำคัญนี้เท่ากับผู้นั้นไม่มีใบสำคัญไม่ได้พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ใบสำคัญขาดอายุก็เท่ากับไม่มี พิพากษากลับ ให้ลงโทษ
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ประกาศกระทรวงการคลังลงวันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๔๘๖ ยกเว้นคนต่างด้าวที่มีใบสำคัญประจำตัว ไม่ต้องให้มาขอใบอนุญาตสูบฝิ่นนั้น โดยทางการประสงค์จะผ่อนผันให้คนต่างด้าวที่ได้ขึ้นทะเบียนและมีใบสำคัญประจำตัวแล้วไม่ต้องมาขอใบอนุญาตสูบฝิ่นอีก ฉะนั้นแม้ใบสำคัญประจำตัวนั้นจะขาดอายุในฐานเป็นใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวอันเป็นเรื่องของ พ.ร.บ.ทะเบียนคนต่างด้าว ก็หามีการจำเป็นต้องมาขอใบอนุญาตสูบฝิ่นอีกไม่ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
