แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องความผิดฐานเบิกความเท็จตามกฎหมายลักษณะอาญา ม.155 โดยไม่ได้กล่าวว่าจำเลยนำความที่รู้อยู่ว่าเป็นความเท็จมาเบิกความเป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็น กำนันได้สาบาลตัวเข้าเบิกความที่ศาลจัหวัดตรัง กระทำให้โจทก์เสียหาย โดยจำเลยเบิกความเท็จในข้อสำคัญว่า โจทก์ไม่เคยจับจองที่ดินในตำบลนาพละเลย และจำเลยไม่เคยรับประกาศชื่อโจทก์ไปจากอำเภอเลยนับตั้งแต่จำเลยเป็นผู้ใหญ่บ้านจนกระทั่งเป็นกำนันซึ่งเป็นความเท็จทั้งสิ้น ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๑๕๔ ซึ่งแก้ไขแล้ว
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลขั้นต้นเห็นว่าโจทก์บรรยายฟ้องขอให้ลงโทษตามมาตรา ๑๕๕ แต่อ้างบทมาตรา ๑๕๔ ซึ่งลงโทษไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์มิได้บรรยายองค์ความผิดตามมาตรา ๑๕๕ ว่า “จำเลยนำความที่รู้อยู่ว่าเป็นความเท็จ”มาเบิกความ ฟ้อง จึงไม่สมบูรณ์เพราะขาดองค์ความผิด จึงเป็นฟ้องที่ไม่ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๘ จึงพิพากษายืน
