แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
เมื่อประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง กำหนดเวลาทำงานฯ มิได้ระบุยกเว้นไว้ว่านายจ้างไม่รวมถึงนายจ้างที่เป็นหน่วยงานของรัฐ จึงต้องถือว่านายจ้างที่เป็นหน่วยงานของรัฐเป็นนายจ้างตามประกาศกระทรวงมหาดไทยดังกล่าวด้วย
ย่อยาว
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ 850 บาท จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ที่โจทก์อุทธรณ์ว่า ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องกำหนดเวลาทำงาน วันหยุดงานของลูกจ้าง การใช้แรงงานหญิงและเด็ก การจ่ายค่าจ้าง และการจัดให้มีสวัสดิการเพื่อสุขภาพอนามัยของลูกจ้าง ลงวันที่ 20 ธันวาคม 2501 ข้อ 27 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมแล้ว มุ่งหมายคุ้มครองลูกจ้างของเอกชนซึ่งขาดหลักประกัน จะนำมาใช้บังคับแก่จำเลยซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐไม่ได้นั้น เห็นว่า ประกาศดังกล่าวบังคับนายจ้างให้จ่ายเงินชดเชยให้ลูกจ้างที่เลิกจ้างโดยมิได้ระบุยกเว้นไว้ว่านายจ้างที่กล่าวนั้นไม่รวมถึงนายจ้างที่เป็นหน่วยงานของรัฐ นายจ้างดังกล่าวจึงต้องรวมถึงนายจ้างที่เป็นหน่วยงานของรัฐด้วย หาได้หมายความเฉพาะนายจ้างที่เป็นเอกชนดังจำเลยเข้าใจไม่ จำเลยจึงต้องอยู่ในบังคับแห่งประกาศกระทรวงมหาดไทยดังกล่าว”
พิพากษายืน
