แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
การบรรจุสินค้าลงในหีบห่อ เป็นเรื่องระหว่างโจทก์ผู้ส่งออกกับเจ้าหน้าที่ศุลกากร บริษัทจำเลยผู้ขนส่งคงรับมอบไปเฉพาะหีบห่อที่ห่อเรียบร้อยแล้วเท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องหรือรู้เห็นกับการบรรจุสินค้าลงในหีบห่อด้วย รายละเอียดของสินค้าที่ระบุไว้ในใบกำกับสินค้าเป็นเรื่องพิธีการทางศุลกากร เมื่อจำเลยได้มอบหีบห่อที่ขนส่งให้แก่ผู้รับตราส่งในสภาพที่หีบห่อภายนอกเรียบร้อยเช่นเดิมแล้ว จำเลยก็ไม่ต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 616
ย่อยาว
จำเลยรับขนของจากโจทก์ โดยโจทก์ส่งของบรรจุหีบห่อภายนอกและมีกล่องบรรจุของภายใน เมื่อของถึงปลายทาง ได้พบระหว่างผ่านศุลกากรว่าหีบห่อภายนอกเรียบร้อย กล่องบรรจุของภายในบุบสลายและของหายไปหลายอย่าง ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์ทั้งสี่ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ปัญหาเรื่องความรับผิดชอบบริษัทจำเลยผู้ขนส่งนั้นได้ความว่า วิธีการบรรจุหีบห่อสินค้าที่จะส่งออกโดยเครื่องบินนั้น ผู้ส่งออกจะนำสินค้าพร้อมใบขนซึ่งผ่านพิธีการศุลกากรเรียบร้อยแล้วไปให้สารวัตรศุลกากรที่ด่านศุลกากรท่าอากาศยานดอนเมืองตรวจสอบจำนวนและน้ำหนักสินค้าตามที่ระบุไว้เสียก่อน เมื่อตรวจสอบถูกต้องแล้ว ผู้ส่งออกก็จะบรรจุสินค้าลงในหีบห่อ เสร็จแล้วเจ้าหน้าที่ศุลกากรใช้ลวดผูกมัดหีบห่อโดยรวบทั้งสี่ด้านไขว้ทับกันเป็นกากะบาทแล้วตีตราตะกั่วโดยใช้คีมหนีบ เสร็จแล้วเจ้าหน้าที่ของบริษัทสกาย แทรเวลจำกัด จึงจะรับมอบหีบห่อไป การบรรจุสินค้าลงในหีบห่อดังกล่าวเป็นเรื่องระหว่างผู้ส่งออกกับเจ้าหน้าที่ศุลกากร ผู้ขนส่งคงรับมอบไปเฉพาะหีบห่อที่ห่อเรียบร้อยแล้วเท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องหรือรู้เห็นกับการบรรจุสินค้าลงในหีบห่อด้วยรายละเอียดของสินค้าที่ระบุไว้ในใบกำกับสินค้าเป็นเรื่องพิธีการทางศุลกากร เมื่อบริษัทจำเลยได้มอบหีบห่อที่ขนส่งให้แก่ผู้รับตราส่งในสภาพที่หีบห่อภายนอกเรียบร้อยเช่นเดิมแล้ว บริษัทจำเลยก็ไม่ต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 616”
พิพากษายืน
