คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 369/2496

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การใช้ปืนที่ทำขึ้งเองยิงคนนั้น จะสันนิษฐานว่าปืนที่ทำขึ้นเองใช้ยิงคนให้ตายได้หรือไม่ ยังไม่ชอบ ต้องดูพฤติการณ์ทั่วไปๆไป ประกอบ เช่นลักษณะของปืน กระสุนและบาดแผล เป็นต้น.
ใช้ปืนที่ทำขึ้นเองยิงเขามีบาดแผล 3 แห่ง แผลที่ 1 ตรงเหนือข้อมือซ้ายกว้าง 5 ม.ม. ยาว 7 ม.ม. ลึกทะลุ, แผนที่ 2 ตรงชายโครงซ้าย กว้าง 3 ม.ม. ยาว 3 ม.ม. ลึก 3 ซ.ม. , แผลที่ 3 ตรงหน้าขาซ้าย กว้าง 1 ซ.ม. ยาว 1 ซ.ม. ลึก 6 ซ.ม.
ฐานแผลช้ำทั้ง 3 แผล ดังนี้ ตามลักษณะบาดแผลเช่นนี้ ถ้าถูกที่สำคัญอาจทำให้ถึงตายได้ จำเลยต้องมีความผิด
ฐานพยายามฆ่าคนตายโดยเจตนา./

ย่อยาว

คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่าคนตายตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙, ๖๐ มีกำหนด ๑๐ ปี
ลดฐานปราณีตามมาตรา ๕๙ หนึ่งในสาม คงจำคุก ๖ ปี ๘ เดือน ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาต่อมา,
ศาลฎีกา เห็นว่า ฎีกาจำเลยที่ว่าปืนของกลางเป็นปืนทีทำขึ้นเอง ใช้หนังสะติ๊กเหนี่ยวไกไม่สามารถจะยิงคนให้ตายได้นั้น
เห็นว่าจะสันนิษฐานว่า ปืนที่ทำขค้นเองใช้ยิงคนให้ตายได้หรือไม่นั้น ยังไม่ชอบต้องดูพฤติการณ์ทั่วๆ ไปประกอบ เช่น ลักษณะของปืน กระสุนปืน และบาดแผลเป็นต้น คดีนี้ ปรากฎตามรายงานชัณสูตรบาดแผลของนายล้อมว่า แผลที่ ๑ ตรง
เหนือข้อมือซ้าย กว้าง ๕ ม.ม. ยาว ๗ ม.ม. ลึกทะลุ, แผลที่ ๒ ตรงชายโครงซ้าย กว้าง ๓ ม.ม. ยาว ๓ ม.ม. ลึก ๓ ซ.ม., แผลที่
๓ ตรงหน้าขาซ้ายกว้าง ๑ ซ.ม. ยาว ๑ ซ.ม. ลึก ๖ ซ.ม. ฐานแผลช้ำทั้ง ๓ แห่ง ศาลฎีกาเห็นว่าตามลักษณะบาดแผลเช่นนี้
ถ้าถูกทีสำคัญ อาจทำให้ถึงตายได้ จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานพยายามฆ่าคนตายโดยเจตนา.
คงพิพากษายืน.

Share