แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าจำพวก 38 ไว้เฉพาะสินค้ากางเกงในและถุงเท้า โจทก์จึงมีสิทธิผู้เดียวเพื่อใช้เครื่องหมายการค้าที่จดทะเบียนไว้สำหรับสินค้าเฉพาะกางเกงในและถุงเท้าเท่านั้น หามีสิทธิสำหรับสินค้าทั้งจำพวก 38 ทั้งหมดไม่ โจทก์จึงไม่มีสิทธิห้ามมิให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าที่จำเลยจดทะเบียนไว้ สำหรับสินค้าอื่นในจำพวก 38 นอกจากกางเกงในและถุงเท้า
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้ารูปอักษรโรมันซึ่งมีคำอ่านว่า เอ็ม เอ็ม ใช้กับสินค้าถุงเท้าและกางเกงใน อันเป็นสินค้าในจำพวก ๓๘ จนถึงปัจจุบันเป็นที่แพร่หลายในท้องตลาด เป็นที่นิยมในหมู่ประชาชนไม่น้อยกว่า ๕ ปีแล้ว ต่อมาจำเลยได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเป็นรูปอักษรโรมันอ่านว่า เอ็ม เอ็น ซึ่งเป็นการเลียนเครื่องหมายการค้าอันมีลักษณะตัวอักษรโรมันเหมือนหรือคล้ายกับของโจทก์ โดยนำมาใช้กับสินค้าจำพวก ๓๘ ทั้งจำพวก ซึ่งมีถุงเท้าและกางเกงในรวมอยู่ด้วย จงใจให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าของโจทก์เป็นการละเมิดต่อโจทก์ โจทก์ยื่นคัดค้านการขอจดทะเบียนของจำเลยต่อนายทะเบียนเครื่องหมายการค้า นายทะเบียนเครื่องหมายการค้ายกคำร้องคัดค้านของโจทก์จึงขอให้บังคับจำเลยงดใช้และเพิกถอนการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าที่มีรูปอักษรโรมันอ่านว่า เอ็ม เอ็น ในสินค้าจำพวก ๓๘ ทั้งจำพวก
จำเลยให้การว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยไม่เหมือนหรือคล้ายคลึงเครื่องหมายการค้าของโจทก์ อันจะทำให้ประชาชนหรือผู้ซื้อสินค้าเกิดความสับสนหรือหลงผิด จำเลยลงทุนในการผลิต โฆษณา และจำหน่ายสินค้าที่มีเครื่องหมายการค้าของจำเลยไปมาก จนเป็นที่แพร่หลายในท้องตลาด ขอให้ยกฟ้อง
โจทก์จำเลยแถลงรับกันว่า โจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าการค้าคำว่า เอ็ม เอ็น จริง ส่วนจำเลยได้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า เอ็ม เอ็น โจทก์ขอจดทะเบียนไว้ในสินค้าจำพวก ๓๘ รายการ สินค้าถุงเท้าและกางเกงในแต่ของจำเลยได้ขอจดทะเบียนไว้ตามสินค้าจำพวก ๓๘ รายการ สินค้าทั้งจำพวก โจทก์จำเลยไม่ติดใจสืบพยาน
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย ตามรายการสินค้าจำพวก ๓๘ สำหรับสินค้าถุงเท้า และกางเกงใน
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การที่จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าคล้ายกับเครื่องหมายการค้าจำพวก ๓๘ ของโจทก์ทั้งจำพวก เป็นทางทำให้โจทก์เสียหาย เพราะผู้ซื้ออาจหลงผิดว่าสินค้าของจำเลยเป็นสินค้าที่โจทก์ผลิตขึ้นการใช้สิทธิของจำเลยเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต เป็นการละเมิดต่อโจทก์พิพากษาแก้เป็นว่าให้จำเลยงดใช้และเพิกถอนการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าที่มีรูปอักษรโรมันอ่านว่า เอ็ม เอ็น ในสินค้าจำพวก ๓๘ ทั้งจำพวก นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เห็นว่าพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า มาตรา ๘ ซึ่งอยู่ในหมวด ๓ เรื่องการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าบัญญัติว่าการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้านั้นจะขอจดสำหรับสินค้าทั้งจำพวกตามรายการจำพวกสินค้าที่ติดท้ายพระราชบัญญัตินี้หรือจะขอสำหรับสินค้าเฉพาะอย่างก็ได้ผลของการจดทะเบียน มาตรา ๒๗ บัญญัติว่า ภายในบังคับแห่งพระราชบัญญัตินี้บุคคลผู้ใด้จดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น ท่านให้ถือว่า เป็นเจ้าของมีสิทธิผู้เดียวเพื่อใช้เครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าทั้งหมดในจำพวกหนึ่งหรือหลายจำพวกที่ได้จดทะเบียนไว้ ตามบทบัญญัติดังกล่าวย่อมหมายความว่าผู้ได้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าทั้งจำพวก เป็นเจ้าของมีสิทธิผู้เดียวเพื่อใช้เครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าทั้งจำพวก ส่วนกรณีที่ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าเฉพาะอย่าง ย่อมมีสิทธิผู้เดียวเพื่อใช้เครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าเฉพาะอย่างที่จดทะเบียนไว้ เมื่อโจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้ากางเกงใน ถุงเท้า โจทก์จึงมีสิทธิผู้เดียวเพื่อใช้เครื่องหมายการค้าที่จดทะเบียนไว้ สำหรับสินค้าเฉพาะกางเกงในและถุงเท้าเท่านั้น หามีสิทธิสำหรับสินค้าทั้งจำพวก ๓๘ ไม่ จึงไม่มีสิทธิห้ามมิให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าที่จำเลยจดทะเบียนไว้ สำหรับสินค้าอื่นในจำพวก ๓๘ นอกจากกางเกงในและถุงเท้า
พิพากษากลับ ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ