แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ขายสุราให้ผู้อื่นไป โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ ซึ่งเป็นความผิดตาม พ.ร.บ.สุรา 2493 มาตรา
40 นั้น เมื่อปรากฎว่า สุราของกลางได้ขายและกรรมสิทธิตกเป็นของผู้ซื้อแล้ว ทั้งผู้ซื้อก็ไม่ได้รู้เห็นในการกระทำผิด
ของผู้ขายแล้ว ศาลก็ย่อมไม่ริบสุราของกลางนั้น./
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขายสุราซึ่งทำในราชอาณาจักรให้แก่นายทัง มานะบุตร โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานสรรพ
สามิตต์ ขอให้ลงโทษ.
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยกระทำผิดตามฟ้องจริง พิพากษาปรับจำเลย ๑๕๐ บาทตาม พ.ร.บ.สุรา พ.ศ. ๒๔๙๓ มาตรา ๔๐ ส่วน
สุราของกลางปรากฏว่า จำเลยได้ขายให้นายทัง และกรรมสิทธิเปลี่ยนไปเป็นของนายทังแล้ว ตามกฎหมาย นายทังมิได้
เป็นจำเลยด้วย จึงไม่ริบ
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อข้อเท็จจริงปรากฎว่าสุรารายนี้จำเลยได้ขายให้แก่นายทัง และกรรมสิทธิตกเป็นของนายทังแล้ว
ทั้งตามข้อเท็จจริง ก็ไม่ปรากฎว่า นายทังได้รู้เห็นในการกระทำผิดของจำเลย ศาลล่างทั้ง ๒ ไม่ริบสุรา ชอบแล้ว.
คงพิพากษายืน./
