แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์แจ้งต่อเจ้าหน้าที่สำนักงานกองทุนเงินทดแทนด้วยวาจาขอรับเงินค่าทดแทนโดยมิได้ยื่นคำร้องตามแบบ เป็นการไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและวิธีการที่ประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่อง อัตราและวิธีเรียกเก็บเงินสมทบ การจ่ายเงินทดแทน ฯข้อ 15 วรรคสอง กำหนดไว้ โจทก์จึงไม่มีสิทธิได้รับค่าทดแทน
ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ฯ ข้อ50 กำหนดตัวผู้มีสิทธิได้รับค่าทดแทนไว้ว่าถ้าไม่มีผู้มีสิทธิตามวรรคหนึ่ง สิทธิที่จะได้รับค่าทดแทนจึงจะได้แก่ผู้มีสิทธิตามวรรคสอง มิได้หมายความว่าเมื่อผู้มีสิทธิตามวรรคหนึ่งได้รับค่าทดแทนไปบางส่วนแล้วต่อมาผู้นั้นหมดสิทธิลง บุคคลตามวรรคสองเข้ารับเงินทดแทนส่วนที่เหลือต่อไปได้
สิทธิได้รับค่าทดแทนเป็นสิทธิเฉพาะตัว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นภริยาของนายสมบุญลูกจ้างบริษัท บี.ดับบิว. ทรานสปอร์ต จำกัด ซึ่งถึงแก่กรรมเพราะประสบอุบัติเหตุจากการทำงาน โจทก์และบุตรคือนายสมชายได้แจ้งขอรับเงินทดแทน เจ้าหน้าที่สำนักงานกองทุนเงินทดแทนอนุมัติให้นายสมชายมีสิทธิรับเงินทดแทนเป็นรายเดือนรวม 60 เดือน แต่นายสมชายหมดสิทธิก่อนรับเงินครบ 60 เดือน โจทก์จึงขอรับสิทธิต่อจากนายสมชาย แต่เจ้าหน้าที่ไม่อนุมัติ จึงขอให้บังคับจำเลยจ่ายเงินทดแทนส่วนที่เหลือแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า โจทก์ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับนายสมบุญ จึงไม่ใช่ภริยาที่ชอบด้วยกฎหมายของนายสมบุญ และโจทก์มิได้ยื่นคำเรียกร้องเงินทดแทนภายในกำหนด 90 วันนับแต่วันที่ทราบว่านายสมบุญตาย โจทก์จึงไม่มีสิทธิได้รับเงินทดแทน ขอให้ยกฟ้อง
วันนัดพิจารณา โจทก์แถลงว่าขณะนายสมบุญตาย โจทก์ต้องโทษอยู่ในเรือนจำและได้แจ้งด้วยวาจาต่อเจ้าหน้าที่สำนักงานกองทุนเงินทดแทนภายใน 90 วันนับแต่วันที่ทราบว่านายสมบุญตาย แต่เจ้าหน้าที่แจ้งว่าโจทก์เป็นภริยาโดยมิชอบด้วยกฎหมายไม่มีสิทธิได้รับเงินทดแทน ในครั้งนั้นโจทก์จึงมิได้ยื่นคำร้องขอรับเงินทดแทน ต่อมาโจทก์จึงมาขอรับช่วงสิทธิของนายสมชาย
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า ประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่อง อัตราและวิธีเรียกเก็บเงินสมทบ การจ่ายเงินทดแทนของสำนักงานกองทุนเงินทดแทน และการอุทธรณ์ ลงวันที่ 11 มิถุนายน 2516 ข้อ 15 วรรคสอง กำหนดให้ผู้มีสิทธิยื่นคำร้องเรียกเงินทดแทนจากสำนักงานกองทุนเงินทดแทนตามแบบที่สำนักงานกองทุนเงินทดแทนภายในกำหนด ดังนั้น การที่โจทก์แจ้งต่อเจ้าหน้าที่สำนักงานกองทุนเงินทดแทนด้วยวาจาจึงเป็นการไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและวิธีการที่กำหนดไว้ในเรื่องการรับเงินทดแทนตามประกาศกระทรวงมหาดไทยฉบับดังกล่าวโจทก์จึงไม่มีสิทธิได้รับเงินทดแทน
โจทก์อุทธรณ์ว่าโจทก์มีสิทธิได้รับเงินทดแทนส่วนที่เหลือจากนายสมชายมีสิทธิได้รับในอันดับต่อไปในฐานะโจทก์เป็นภริยาผู้ตายและขาดไร้อุปการะ เห็นว่า ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ 16 เมษายน 2515 ข้อ 50 วรรคหนึ่งและวรรคสองมีความหมายว่า เมื่อลูกจ้างประสบอันตรายถึงแก่ความตาย ต้องพิจารณาว่ามีผู้มีสิทธิได้รับค่าทดแทนตามวรรคหนึ่งหรือไม่ ถ้ามีผู้นั้นก็มีสิทธิได้รับเงินทดแทนถ้าไม่มีผู้มีสิทธิตามวรรคหนึ่งแล้ว สิทธิที่จะได้รับเงินทดแทนจึงจะได้แก่ผู้มีสิทธิตามวรรคสองคือผู้ซึ่งอยู่ในอุปการะของลูกจ้างที่ตาย มิได้หมายความว่าเมื่อมีผู้มีสิทธิตามวรรคหนึ่งและผู้นั้นได้รับเงินทดแทนไปบางส่วนแล้วต่อมาผู้นั้นหมดสิทธิลงไม่ว่าเพราะเหตุใดเหตุหนึ่งตามประกาศกระทรวงมหาดไทยฉบับดังกล่าวกำหนดไว้ ก็ให้บุคคลตามวรรคสองเข้ารับเงินทดแทนในส่วนที่เหลือต่อไปประกาศกระทรวงมหาดไทยฉบับดังกล่าวกำหนดตัวผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนไว้เท่านั้น มิใช่เป็นการจัดลำดับผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนก่อนหลังดังที่โจทก์อุทธรณ์สิทธิได้รับเงินทดแทนของนายสมชายบุตรโจทก์เป็นสิทธิเฉพาะตัวของนายสมชาย โจทก์จึงไม่มีสิทธิจะได้รับเงินทดแทนต่อจากนายสมชาย ศาลแรงงานกลางพิพากษาชอบแล้ว
พิพากษายืน
