แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สำนักงานกลางบริษัทจังหวัดตามกฎหมายไม่อาจเป็นองค์การค้าของกระทรวงพาณิชย์ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นกระทรวงในรัฐบาล สำนักงานกลาง บริษัทจังหวัดเป็นองค์การค้าหน่วยหนึ่งของโจทก์ มีที่เก็บสินค้าแห่งใหญ่แห่งหนึ่ง จำเลยที่ ๑ เป็นนายคลังสินค้า จำเลยที่ ๒ เป็นผู้ค้ำประกันจำเลยที่ ๑ จำเลยที่ ๓ เป็นหัวหน้าหมวดสารบรรณกองคลังสินค้า และได้รับมอบหมายให้สั่งจ่ายสินค้าให้ทุกเวลา จำเลยที่ ๔ เป็นผู้ค้ำประกันจำเลยที่ ๓ จำเลยที่ ๓ ได้กระทำการทุจจริตหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง สั่งจ่ายไม้ขีดไฟจำนวนเงิน ๑๖,๕๖๐ บาท ไปเป็นเหตุให้สำนักงานกลางบริษัทจังหวัดต้องเสียหาย จึงขอให้บังคับจำเลยต้องรับผิด จำเลยทั้ง ๔ ให้การปฏิเสธความรับผิด ศาลชั้นต้นเห็นว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา,
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำฟ้องโจทก์อ้างมูลฐานละเมิด ทำให้ทรัพย์สินเสียหาย จึงเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องแสดงว่าจำเลยได้กระทำละเมิดต่อทรัพย์สินของโจทก์ ตามฟ้องกลับปรากฎว่าทรัพย์สินนั้นเป็นของสำนักงานกลางบริษัทจังหวัด โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องแสดงต่อไปว่า สำนักงานกลางบริษัทจังหวัดนั้นเป็นส่วนหนึ่งในการบริหารราชการของโจทก์ แต่ตามกฎหมายว่าด้วยหน้าที่บรหารราชการของโจทก์ก็ดี หรือข้อเท็จจริงที่โจทก์นำสืบก็ดี สำนักงานกลางบริษัทจังหวัด ไม่อาจเป็นองค์การค้าของโจทก์ดังฟ้อง โจทก์ยังไม่มีทางชนะคดี
พิพากษายืน
