คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3515/2533

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้จำหน่ายคดีชั้นร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยเพราะจำเลยทิ้งคำร้องมิใช่เป็นการสั่งในเนื้อหาของคำร้องและมิใช่เป็นคำสั่งให้ยกคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาซึ่งจะต้องอุทธรณ์ภายใน 7 วัน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 วรรคท้าย แต่มีสิทธิอุทธรณ์ได้ภายในกำหนด 1 เดือนนับแต่วันที่จำเลยทราบคำสั่งจำหน่ายคำร้อง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 223 ประกอบมาตรา 229

ย่อยาว

คดีนี้สืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องให้จำเลยฟ้องให้จำเลยชำระหนี้เบิกเงินเกินบัญชี จำนวน 492,783.67 บาท พร้อมดอกเบี้ย หากไม่ชำระให้นำทรัพย์จำนองออกขายทอดตลาดชำระหนี้ จำเลยให้การว่าไม่เคยเบิกเงินเกินบัญชีจากโจทก์ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์ตามฟ้อง จำเลยอุทธรณ์พร้อมกับยื่นคำร้องของอุทธรณ์อย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นสั่งคำร้องของจำเลยว่านัดไต่สวน สำเนาให้อีกฝ่ายพร้อมสำเนาอุทธรณ์ จะคัดค้านอย่างไร ให้แถลงมาก่อนวันนัดให้ผู้อุทธรณ์นำส่งภายใน 7 วัน นับแต่วันนี้ ต่อมาเจ้าหน้าที่ศาลรายงานว่าจำเลยมิได้นำส่งหมายนัดสำเนาคำร้องตามคำสั่งศาล ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งว่า จำเลยทิ้งคำร้อง ให้จำหน่ายคำร้องออกจากสารบบความให้จำเลยนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์มาวางศาลภายใน 15 วันแจ้งคำสั่งให้ทนายจำเลยทราบ จำเลยอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวขอให้ศาลไต่สวนคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยต่อไป ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย เพราะเห็นว่าจำเลยยื่นอุทธรณ์เกินกำหนด1 เดือน นับแต่วันทราบคำสั่ง และสั่งคืนค่าขึ้นศาลทั้งหมดให้จำเลยจำเลยอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่รับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์สั่งว่า จำเลยต้องยื่นอุทธรณ์คำสั่งภายใน 7 วัน นับแต่วันทราบคำสั่งศาลชั้นต้นการที่จำเลยยื่นอุทธรณ์คำสั่งเกินกำหนดเวลาดังกล่าวตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย บัญญัติไว้ ศาลชั้นต้นไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยจึงชอบแล้ว ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของจำเลย จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ในปัญหาที่ว่าศาลชอบที่จะรับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาหรือไม่นั้น ปรากฏว่าอุทธรณ์ของจำเลยดังกล่าวเป็นอุทธรณ์ที่คัดค้านคำสั่งของศาลชั้นต้นที่สั่งจำหน่ายคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลย โดยอ้างว่าจำเลยทิ้งคำร้องคำสั่งของศาลชั้นต้นดังกล่าวมิได้สั่งในเนื้อหาของคำร้องดังกล่าวของจำเลยแต่ประการใด ทั้งมิได้เป็นคำสั่งที่ให้ยกคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถา ซึ่งจำเลยจะต้องอุทธรณ์ภายใน 7 วัน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย แต่คำสั่งของศาลชั้นต้นดังกล่าวเป็นคำสั่งที่จำเลยมีสิทธิอุทธรณ์คัดค้านได้ภายในกำหนด 1 เดือน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 223 ประกอบด้วยมาตรา 229 ได้ความว่าจำเลยทราบคำสั่งจำหน่ายคดีของศาลชั้นต้นดังกล่าวเมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2532 จำเลยยื่นอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวในวันที่ 28 มีนาคม 2532 พ้นกำหนด 1 เดือนแล้ว ดังนั้นที่ศาลล่างทั้งสองสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยจึงชอบแล้ว ที่จำเลยอ้างว่าจำเลยมีสิทธิยื่นอุทธรณ์ได้ภายใน 1 เดือน นับแต่วันที่ 28กุมภาพันธ์ 2532 ซึ่งเป็นวันนัดไต่สวนคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยนั้นฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน

Share