แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 4 ยื่นฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 ซึ่งต้องเสียค่าขึ้นศาล ตามตามตาราง 1 ข้อ (2)(ก) เป็นเงิน 200 บาท แต่จำเลยที่ 4 เสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาเพียง 40 บาท เป็นการไม่ถูกต้อง ศาลฎีกาได้มีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นดำเนินการให้จำเลยที่ 4 เสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาเพิ่มเติมให้ครบถ้วน ภายในระยะเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนด ศาลชั้นต้นดำเนินการดังกล่าวแล้วแต่จำเลยที่ 4เพิกเฉยไม่ดำเนินการภายในเวลาตามที่ศาลเห็นสมควรกำหนดเป็นการทิ้งฟ้องฎีกาตามมาตรา 174(2) ประกอบด้วยมาตรา 246 และ 247
ย่อยาว
คดีนี้สืบเนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 ร่วมกันชำระค่าสินไหมทดแทน 641,970 บาท แก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้อง (วันที่ 7 มิถุนายน2534) จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์โดยให้จำเลยที่ 4 ร่วมรับผิดชำระค่าสินไหมทดแทนดังกล่าวเป็นเงิน 50,000 บาท แก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จจำเลยที่ 4 อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์
จำเลยที่ 4 ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่รับอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์สั่งว่า ศาลชั้นต้นได้สั่งในคำร้องขอขยายระยะเวลานั้นอุทธรณ์ของจำเลยที่ 4 ไว้โดยชัดแจ้งว่า อนุญาตให้ขยายระยะเวลาออกไปอีก 7 วัน นับแต่วันครบกำหนดอุทธรณ์ ซึ่งจำเลยที่ 4 จะต้องยื่นอุทธรณ์ภายในวันที่ 23 กันยายน 2536 การที่จำเลยที่ 4 ไม่ยื่นอุทธรณ์ภายในกำหนดเวลาดังกล่าวโดยอ้างว่าจำเลยที่ 4 ดูคำสั่งศาลในสมุดบันทึกของเจ้าหน้าที่ศาลที่บันทึกไว้ว่าอนุญาต 15 วัน นั้นเป็นความบกพร่องของจำเลยที่ 4 เองที่ไม่ตรวจดูคำสั่งของศาลศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยที่ 4 ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ 4 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้จำเลยที่ 4 ยื่นฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 ซึ่งต้องเสียค่าขึ้นศาลตามตาราง 1 ข้อ (2)(ก) เป็นเงิน 200 บาท แต่จำเลยที่ 4เสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาเพียง 40 บาท เป็นการไม่ถูกต้อง ศาลฎีกาได้มีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นดำเนินการให้จำเลยที่ 4 เสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาเพิ่มเติมให้ครบถ้วน ภายในระยะเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนด ศาลชั้นต้นดำเนินการดังกล่าวแล้ว แต่จำเลยที่ 4 เพิกเฉยไม่ดำเนินการภายในเวลาตามที่ศาลเห็นสมควรกำหนดเป็นการทิ้งฟ้องฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 174(2) ประกอบด้วยมาตรา 246 และ 247
ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความศาลฎีกา
