แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยซื้อเครื่องพิมพ์จากบริษัท ส. แล้วนำมาขายให้โจทก์ โจทก์นำเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไปแลกเปลี่ยนเครื่องตัดกระดาษลกับบริษัท อ. เครื่องพิมพ์ดังกล่าวบริษัท ส. เช่าซื้อจาก บริษัท ก. แล้วผิดสัญญาเช่าซื้อบริษัท ก. ฟ้องเรียกเครื่องพิมพ์คืนและนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเครื่องพิมพ์คืนจากบริษัท อ. บริษัท อ. จึงฟ้องเรียกค่าเครื่องพิมพ์จากโจทก์ ศาลพิพากษาให้โจทก์ชำระการที่โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้ให้ชดใช้ราคาเครื่องพิมพ์เป็นการฟ้องเพื่อใช้สิทธิไล่เบี้ย ไม่ใช่ให้รับผิดเพื่อการรอนสิทธิต้องนำอายุความ10 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 164 มาใช้บังคับจะนำอายุความ 3 เดือนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 481มาใช้บังคับไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองได้ทำสัญญาขายเครื่องพิมพ์ให้แก่โจทก์ ต่อมาโจทก์นำเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไปแลกเครื่องตัดกระดาษจากบริษัท อ. ต่อมาบริษัท อ. ฟ้องโจทก์ฐานผิดสัญญาให้โจทก์ชำระหนี้ตามราคาเครื่องพิมพ์เพราะเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเครื่องพิมพ์ไป คดีดังกล่าวถึงที่สุดโดยโจทก์ได้ชำระเงินเท่าราคาเครื่องพิมพ์ให้แก่บริษัท อ. ขอให้ศาลบังคับให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินจำนวนดังกล่าวแก่โจทก์
จำเลยทั้งสองให้การว่า จำเลยไม่เคยขายเครื่องพิมพ์ให้โจทก์ บริษัท ส. ซึ่งเป็นหนี้โจทก์และจำเลยได้มอบเครื่องพิมพ์ดังกล่าวให้โจทก์และจำเลยแทนการชำระหนี้ โจทก์ให้จำเลยเป็นผู้ทำสัญญาซื้อขายกับบริษัท ส. ในราคา ๑๓๐,๐๐๐ บาท โจทก์อยากได้เครื่องพิมพ์ตีราคาชำระหนี้ให้จำเลย ๕๕,๐๐๐ บาท แล้วเอาเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไป สัญญาซื้อขายเครื่องพิมพ์ไม่ผูกพันจำเลยโจทก์ฟ้องให้รับผิดเรื่องการรอนสิทธิพ้นระยะเวลา คดีขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินตามฟ้อง
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยซื้อเครื่องพิมพ์จากบริษัท ส. แล้วนำมาขายให้โจทก์ โจทก์นำเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไปแลกเปลี่ยนเครื่องตัดกระดาษกับบริษัท อ. ความจริงเครื่องพิมพ์ดังกล่าวบริษัท ส. มิใช่เจ้าของแต่ได้เช่าซื้อจากบริษัท ก. แล้วผิดสัญญาเช่าซื้อ บริษัท ก. ฟ้องเรียกเครื่องพิมพ์คืนและนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเครื่องพิมพ์คืนจากบริษัท อ. บริษัท อ. ฟ้องเรียกค่าเครื่องพิมพ์จากโจทก์ ศาลพิพากษาให้โจทก์ชำระ โจทก์จึงมาฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้เพื่อใช้สิทธิไล่เบี้ย มิใช่ให้รับผิดเพื่อการรอนสิทธิต้องนำอายุความสิบปีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๖๔ มาใช้บังคับจะนำอายุความสามเดือนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๔๘๑ มาใช้บังคับไม่ได้ คดีของโจทก์ไม่ขาดอายุความ
พิพากษายืน
