แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยอยู่กับพวกตั้งแต่ก่อนเกิดเหตุจนกระทั่งเวลาเกิดเหตุจำเลยก็นั่งไปในรถแล้วพวกในรถนั้นยิงปืนเข้าไปในร้านอาหารหลายนัด กระสุนปืนนัดหนึ่งถูกตู้เย็นห่างจากที่สิบตำรวจโท อ. นั่งอยู่ 10 เมตร แล้วหลบหนีไปด้วยกัน พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงว่าจำเลยที่ 1 มีส่วนรู้เห็นและคบคิดกับพวกมาก่อน ถือได้ว่าจำเลยที่ 1 ร่วมกระทำผิดด้วย จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,80,83
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า สิบตำรวจเอกดาวเรือได้ปฏิบัติหน้าที่เข้าจับกุมนายถาวรซึ่งเป็นพรรคพวกของจำเลยในข้อหามีวัตถุระเบิดไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยทั้งสองกับพวกที่ยังไม่ได้ตัวมาฟ้องจะเข้าขัดขวางการจับกุม แต่สิบตำรวจโทอุดมได้เข้าช่วยเหลือจนจับตัวนายถาวรส่งพนักงานสอบสวนได้ แล้วจำเลยกับพวกได้ใช้อาวุธปืนยิงสิบตำรวจโทอุดมซึ่งเป็นเจ้าพนักงานโดยเจตนาฆ่า เพราะเหตุได้ปฏิบัติหน้าที่ช่วยเหลือสิบตำรวจเอกดาวเรือง แต่กระสุนปืนไม่ถูกสิบตำรวจโทอุดม จึงไม่ตายสมดังเจตนาของจำเลย การกระทำของจำเลยไม่บรรลุผล ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙,๘๐,๘๓ นับโทษจำเลยที่ ๒ ต่อจากโทษในคดีอาญาเลขดำที่ ๒๔๗๙/๒๕๑๙ ของศาลจังหวัดชลบุรี (คดีหมายเลขแดงที่ ๑๐๒๕/๒๕๒๐)
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘,๘๐,๘๓ ลดโทษให้ ๑ ใน ๔ ตามมาตรา ๗๘ แล้ว คงจำคุกคนละ ๙ ปี นับโทษจำเลยที่ ๒ ต่อจากคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๑๐๒๕/๒๕๔๐ ของศาลชั้นต้น ข้อหาอื่นนอกจากนี้ให้ยก
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ ๑ ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าสิบตำรวจโทอุดมกับพวกรับประทานอาหารอยู่ที่ร้านเจี๊ยบโภชนา มีจำเลยที่ ๑ กับพวกซึ่งมีทหารเรือด้วยนั่งอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง ระหว่างนั้นสิบตำรวจเอกดาวเรืองกับพวกได้ขอตรวจค้นและพบลูกระเบิดมือ ๑ ลูกจากนายถาวรซึ่งนั่งร่วมโต๊ะกับจำเลยที่ ๑ มีพวกนายถาวรมาขอร้องไม่ให้เอาตัวนายถาวรไป สิบตำรวจโทอุดมได้ช่วยห้ามพวกของนายถาวรเกี่ยวข้อง พวกของนายถาวรไม่พอใจที่ขอร้องตำรวจไม่ได้ จำเลยที่ ๑ กับพวกออกจากร้านไป จำเลยที่ ๑ กับพวกทหารเรือนั่งรถยนต์ไปขอยืมปืนจากเพื่อนทหารเรือมา ๑ กระบอก แล้วจำเลยที่ ๑ กับพวกทหารเรือนั่งรถยนต์แล่นผ่านหน้าร้านเจี๊ยบโภชนา พวกในรถยนต์นั้นได้ยิงปืนเข้าไปในร้านเจี๊ยบโภชนาหลายนัด กระสุนปืนนัดหนึ่งถูกตู้เย็นห่างจากที่สิบตำรวจโทอุดมนั่งอยู่ ๑๐ เมตร แล้วหลบหนีไปด้วยกัน พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงว่าจำเลยที่ ๑ มีส่วนรู้เห็นและคบคิดกับพวกมาก่อน ถือได้ว่าจำเลยที่ ๑ ร่วมกระทำผิดด้วย
พิพากษายืน
