แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้จำเลยที่ 1 ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ออกไป 7 วัน ครั้นถึง วันครบกำหนดยื่นอุทธรณ์ ทนายจำเลยที่ 1ยื่นคำร้องขอถอนตัว จากการเป็นทนาย และจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ออกไปอีก 10 วัน อ้างว่าทนายจำเลยที่ 1ถอนตัว ไม่อาจหาทนายใหม่ได้ ทัน เป็นพฤติการณ์ที่ส่อไปในทางประวิงคดี ถือ ไม่ได้ว่าเป็นพฤติการณ์พิเศษที่ศาลจะอนุญาตให้ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์.
ย่อยาว
คดีนี้สืบเนื่องจากศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยทั้งสองเด็ดขาด ครบกำหนดยื่นอุทธรณ์วันที่ 25 มกราคม 2531 ในวันดังกล่าวทนายจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องว่า จำเลยที่ 1 เพิ่งได้รับสำเนาคำสั่งเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2531 คดีนี้เป็นคดีที่มีข้อยุ่งยากข้อเท็จจริงมากเพราะมีเอกสารจำนวนมาก ทนายจำเลยที่ 1 ทำอุทธรณ์ไม่ทันภายในกำหนด ขอให้ศาลชั้นต้นขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ต่อไป7 วัน ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ถึงวันที่ 1กุมภาพันธ์ 2531
ต่อมาวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2531 ทนายจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอถอนตัวจากการเป็นทนายจำเลยที่ 1 ศาลชั้นต้นอนุญาต ในวันเดียวกันจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องอ้างว่าทนายจำเลยที่ 1 ได้ถอนตัวจากการเป็นทนายให้จำเลยที่ 1 ในวันนั้น ไม่อาจหาทนายใหม่ได้ทัน จึงขอให้ศาลสั่งขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ต่อไปอีก 10 วัน
ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นเรื่องที่จำเลยที่ 1 กับทนายมีความเห็นขัดแย้งกันจนทนายจำเลยที่ 1 ขอถอนตัว ถือไม่ได้ว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่จะขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ได้อีก ให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า หากจำเลยที่ 1 มีความคิดเห็นขัดแย้งกับทนายจำเลยที่ 1 จริง ก็น่าจะแต่งตั้งทนายความอื่นให้ทำอุทธรณ์ยื่นให้ทันกำหนดเวลา โดยไม่ต้องรอให้ถึงวันสุดท้าย หรือรอให้ทนายจำเลยที่ 1 ถอนตัวเสียก่อน การที่ทนายจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 1 มีเวลาพอที่จะดำเนินการยื่นอุทธรณ์ตามกำหนดเวลาได้ แต่มิได้ดำเนินการกลับมายื่นคำร้องขอถอนตัวและขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ในวันครบกำหนดระยะเวลาที่ศาลชั้นต้นขยายให้ โดยอ้างว่ามีความคิดเห็นขัดแย้งกันนั้น เป็นพฤติการณ์ที่ส่อไปในทางประวิงคดี ไม่มีเหตุผลให้เชื่อว่ามีความคิดเห็นขัดแย้งกัน ถือไม่ได้ว่าเป็นพฤติการณ์พิเศษอันจะเป็นเหตุให้ศาลมีอำนาจขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ให้จำเลยที่ 1 ได้ตามนัยแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23 และพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 153 ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยชอบแล้ว
พิพากษายืน.
