คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3189/2531

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

การเลิกจ้างไม่เป็นธรรมตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานฯมาตรา 49 นั้น แม้ลูกจ้างไม่ได้กระทำผิดทางวินัยประการใดหากมีสาเหตุอันเกิดแต่ฝ่ายลูกจ้างหรือฝ่ายนายจ้างเพียงพอแก่การเลิกจ้างแล้ว ก็มิใช่การเลิกจ้างไม่เป็นธรรม

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นนักบินเฮลิคอปเตอร์ ของจำเลยจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่เป็นธรรม ขอให้รับกลับเข้าทำงานตามเดิม หากไม่รับให้จ่ายเงินอื่น ๆ ตามกฎหมาย จำเลยให้การว่า โจทก์บกพร่องต่อหน้าที่ทำให้เครื่องเฮลิคอปเตอร์ตก มีสิทธิเลิกจ้างได้ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยและเงินบำเหน็จโจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า “โจทก์อุทธรณ์เป็นข้อแรกว่า โจทก์ใช้ดุลพินิจในการบินชอบแล้ว เครื่องบินตกมิใช่เพราะความประมาทของโจทก์ แต่เป็นเพราะเหตุสุดวิสัย ทั้งนี้โดยให้ศาลพิเคราะห์ถึงคำเบิกความของพันจ่าอากาศเอกประยุทธขำเขียว พยานจำเลย ศาลฎีกาเห็นว่า เหตุเกิดเพราะเหตุใด เป็นเพราะความประมาทของโจทก์หรือเพราะเหตุสุดวิสัย ศาลควรฟังคำพยานของคู่ความฝ่ายใด พยานผู้ใด เป็นข้อเท็จจริงอุทธรณ์โจทก์เป็นอุทธรณ์ที่ฝ่าฝืนพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ศาลฎีการับวินิจฉัยให้ไม่ได้
โจทก์อุทธรณ์เป็นข้อที่สองว่า กรณีของโจทก์ต้องปรับด้วยคำสั่งฯเอกสารหมาย จ.21 และคำสั่งฯ เอกสารหมาย จ.22 ตามคำสั่งสองฉบับนั้นยานพาหนะย่อมหมายความรวมถึงเครื่องบินด้วย การลงโทษควรต้องลงตามเอกสารสองฉบับนั้น มิใช่ลงด้วยข้อบังคับฯ เอกสารหมาย จ.20 ข้อนี้เห็นว่า การเลิกจ้างโจทก์ครั้งนี้ จำเลยหาได้ถือว่าโจทก์กระทำผิดอันจะถูกลงโทษทางวินัยประการใดไม่ ดังจะเห็นว่าจำเลยเลิกจ้างโดยยอมจ่ายค่าชดเชยและเงินบำเหน็จ ซึ่งเป็นการเลิกจ้างเพราะโจทก์บกพร่องในหน้าที่และปฏิบัติงานไม่เป็นที่ไว้วางใจอันเป็นเกณฑ์ที่ต่างกว่าและหย่อนกว่าความผิดทางวินัยจำเลยหาจำต้องปฏิบัติตามคำสั่งฯ เอกสารหมาย จ.21 และคำสั่งฯเอกสารหมาย จ.22 ประการใดไม่ ศาลแรงงานกลางตั้งประเด็นข้อพิพาทไว้ตามข้อ 1 ว่า การที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์นั้น เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมหรือไม่ บัดนี้ คู่ความทั้งสองฝ่ายต่างสืบพยานจนสิ้นกระแสความ กรณีที่เครื่องบินตกเป็นเพราะเหตุใดประการใด ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงเป็นยุติแล้วและวินิจฉัยว่าการกระทำของโจทก์มีสาเหตุอันเพียงพอที่จะเลิกจ้างได้ อันเป็นการวินิจฉัยตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 49 ซึ่งแม้ลูกจ้างไม่ได้กระทำผิดทางวินัยประการใดหากมีสาเหตุอันเกิดแก่ฝ่ายลูกจ้างหรือฝ่ายนายจ้างที่เพียงพอแก่การเลิกจ้างแล้ว การเลิกจ้างนั้นก็หาเป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมไม่ข้อเท็จจริงที่ศาลแรงงานกลางรับฟังมา ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยมีสาเหตุเพียงพอที่จะเลิกจ้างโจทก์แล้วมิพักต้องคำนึงถึงคำสั่งอันว่าด้วยการลงโทษทางวินัยประการใดอีก ศาลแรงงานกลาง พิพากษาชอบแล้ว”
พิพากษายืน

Share