แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นสั่งเพิกถอนคำสั่งเดิมที่สั่งรับคำให้การจำเลยที่ 2 ไว้ แล้วสั่งใหม่เป็นว่า ไม่รับคำให้การจำเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นคำให้การแต่ศาลชั้นต้นไม่ได้แจ้งคำสั่งดังกล่าวให้จำเลยที่ 2 ทราบ ทั้งพฤติการณ์ที่ปรากฏในสำนวนก็ไม่ปรากฏว่าจำเลยที่ 2 ได้ทราบถึงคำสั่งดังกล่าว จำเลยที่ 2 จึงไม่อาจยกขึ้นคัดค้านได้ก่อนศาลชั้นต้นมีคำพิพากษา ที่ศาลชั้นต้นดำเนินการสืบพยานโจทก์ต่อมาถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 2 ได้ให้สัตยาบันในคำสั่งของศาลชั้นต้นนั้นแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 ได้นำเช็ค 3 ฉบับ จำนวนเงินรวม 59,900 บาท มาขายลดแก่โจทก์ โดยตกลงกันว่าถ้าธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็ตจำเลยที่ 1 ยอมรับผิดชำระเงินตามเช็คนั้นพร้อมด้วยดอกเบี้ย จำเลยที่ 2 และที่ 3ได้ทำสัญญาค้ำประกันการชำระหนี้ของจำเลยที่ 1 และตกลงยอมรับผิดในฐานะลูกหนี้ร่วม ต่อมาปรากฏว่าธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คทั้ง 3 ฉบับ ขอให้บังคับจำเลยทั้งสามร่วมกันชำระเงินจำนวน 59,900 บาท พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
จำเลยที่ 1 และที่ 3 ขาดนัดยื่นคำให้การ ส่วนจำเลยที่ 2 ยื่นคำให้การและศาลชั้นต้นสั่งรับไว้แล้ว ต่อมาวันที่ 28 สิงหาคม 2524 ศาลชั้นต้นสั่งในคำร้องของโจทก์ว่าจำเลยที่ 2 ยื่นคำให้การเกินกำหนด ที่ศาลสั่งรับคำให้การจำเลยที่ 2นั้นผิดพลาด จึงเพิกถอนคำสั่งที่สั่งรับคำให้การจำเลยที่ 2 เป็นว่า ไม่รับคำให้การของจำเลยที่ 2 และสั่งว่าจำเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นคำให้การ โดยศาลชั้นต้นมิได้แจ้งคำสั่งดังกล่าวให้จำเลยที่ 2 ทราบ
จำเลยที่ 3 ขาดนัดพิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสามร่วมกันชำระเงินจำนวนตามฟ้องแก่โจทก์
จำเลยที่ 2 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาใหม่โดยเริ่มแต่แจ้งคำสั่งศาลชั้นต้นลงวันที่ 28 สิงหาคม 2524 ให้จำเลยที่ 2 ทราบแล้วพิพากษาใหม่ตามรูปคดี
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า เห็นว่าข้อเท็จจริงปรากฏในสำนวนเจ้งชัดว่าศาลชั้นต้นไม่ได้แจ้งคำสั่งใหม่ซึ่งสั่งเพิกถอนคำสั่งเดิมที่สั่งรับคำให้การจำเลยที่ 2ไว้แล้วเป็นว่าไม่รับคำให้การและสั่งว่าจำเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นคำให้การให้จำเลยที่ 2ทราบ จำเลยที่ 2 จึงไม่มีโอกาสทราบคำสั่งดังกล่าวได้เลย ทั้งพฤติการณ์ที่ปรากฏในสำนวนก็ไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าจำเลยที่ 2 ได้ทราบว่าศาลชั้นต้นได้มีคำสั่งว่าตนขาดนัดยื่นคำให้การแต่อย่างใด จำเลยที่ 2 จึงไม่อาจยกขึ้นคัดค้านได้ก่อนศาลชั้นต้นมีคำพิพากษา ที่ศาลชั้นต้นดำเนินการสืบพยานโจทก์ต่อมาถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 2 ได้ให้สัตยาบันในคำสั่งของศาลชั้นต้นนั้นแล้ว
พิพากษายืน
