แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 264265268 ลงโทษตามมาตรา 268 กระทงเดียวให้จำคุก1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา 265268 และเมื่อเป็นความผิดตามมาตรา 265 ซึ่งเป็นบทเฉพาะแล้วก็ไม่เป็นผิดตามมาตรา 264 ซึ่งเป็นบททั่วไปอีกให้ลงโทษตามมาตรา 268 วรรคสองแต่กระทงเดียว จำคุก 1 ปี ดังนี้ เป็นเรื่องที่ศาลอุทธรณ์เพียงแต่ปรับบทลงโทษจำเลยให้ถูกต้องเท่านั้น ซึ่งเป็นการแก้ไขเล็กน้อย เมื่อศาลอุทธรณ์ยังคงลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน5 ปี จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 264,265, 268, 83, 91
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 264, 265, 268, 83, 91 ให้ลงโทษตามมาตรา 267 แต่กระทงเดียวจำคุก 3 ปี ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 ปี 6 เดือน
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษสถานเบาและรอการลงโทษ
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 265 ซึ่งเป็นบทเฉพาะแล้ว ก็ไม่ผิดตามมาตรา 264 ซึ่งเป็นบททั่วไปอีก แต่ศาลชั้นต้นลงโทษตามมาตรา 268โดยไม่ระบุวรรคนั้นไม่ถูกต้อง พฤติการณ์แห่งคดีไม่สมควรรอการลงโทษให้จำเลย แต่ศาลชั้นต้นลงโทษหนักเกินไป พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา 268 วรรคสอง แต่กระทงเดียว จำคุก 2 ปีลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 1 ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 264, 265, 268, 83, 91ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 268 กระทงเดียว จำคุก 1 ปี 6 เดือนแม้ศาลอุทธรณ์จะพิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 265, 268, 83, 91 ให้ลงโทษตามมาตรา 268วรรคสอง แต่กระทงเดียว จำคุก 1 ปี โดยวินิจฉัยด้วยว่าจำเลยไม่มีความผิดตามมาตรา 264 ซึ่งเป็นบททั่วไปอีกเพราะจำเลยมีความผิดตามมาตรา 265 อันเป็นบทเฉพาะแล้ว ก็เป็นเรื่องที่ศาลอุทธรณ์เพียงแต่ปรับบทกฎหมายลงโทษจำเลยให้ถูกต้องเท่านั้น ซึ่งเป็นการแก้ไขเล็กน้อย เมื่อศาลอุทธรณ์ยังคงลงโทษจำเลยไม่เกิน 5 ปีจึงต้องห้ามมิให้จำเลยฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ที่จำเลยฎีกาว่าควรส่งสำนวนไปสืบเสาะความประพฤติของจำเลยแล้วส่งสำนวนให้ศาลฎีกาเพื่อพิพากษารอการลงโทษจำคุก โดยวางเงื่อนไขคุมประพฤติจำเลยตามที่เห็นสมควรนั้น เป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการกำหนดโทษของศาลอุทธรณ์ อันเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกจำเลยมานั้นไม่ชอบ
พิพากษายกฎีกาจำเลย.
