แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
เงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสอง ตามข้อบังคับของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร จำเลย เป็นการจ่ายโดยมีวัตถุประสงค์ยิ่งกว่าเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้าง ทั้งมีลักษณะหลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการจ่ายแตกต่างกับค่าชดเชย จึงเป็นเงินประเภทอื่นซึ่งนายจ้างตกลงจ่ายให้แก่ลูกจ้าง จำเลยต้องจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์ด้วย
ย่อยาว
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ 20,880บาท จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “มีปัญหาว่าเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองที่โจทก์ได้รับเป็นค่าชดเชยหรือไม่ ได้ความว่าเมื่อโจทก์ออกจากงานเพราะเกษียณอายุ จำเลยได้จ่ายเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทหนึ่งจำนวน 54,372 บาท 04 สตางค์ และเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองจำนวน36,764 บาท 18 สตางค์ ให้โจทก์ตามข้อบังคับธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ฉบับที่ 10 ว่าด้วยเงินทุนเลี้ยงชีพ และฉบับที่แก้ไขครั้งที่ 1และที่ 2 เงินทุนเลี้ยงชีพประเภทหนึ่งได้แก่เงินที่จำเลยหักไว้จากเงินเดือนของโจทก์รวมทั้งดอกเบี้ย เงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองได้แก่เงินที่จำเลยจัดสรรสมทบ พิเคราะห์แล้ว ปรากฏตามข้อบังคับธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ฉบับที่ 10 ว่าด้วยเงินทุนเลี้ยงชีพ และฉบับที่แก้ไขครั้งที่ 1 และที่ 2 ว่า เงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองตามข้อบังคับนี้จำเลยได้จ่ายให้จำกัดเฉพาะแก่ผู้ปฏิบัติงานที่จำเลยเลิกจ้างเท่านั้นไม่ ผู้ปฏิบัติงานที่ลาออกหากมีระยะเวลาทำงานครบห้าปี หรือทายาทของผู้ปฏิบัติงานที่ถึงแก่ความตายก็มีสิทธิได้รับ ผู้ปฏิบัติงานจะไม่มีสิทธิได้รับเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองถ้าถูกลงโทษไล่ออกหรือให้ออก และทายาทของผู้ปฏิบัติงานจะไม่มีสิทธิได้รับเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองถ้าผู้ปฏิบัติงานถึงแก่ความตายเพราะการกระทำผิดอาญาของผู้ปฏิบัติงานเอง หรือมีกรณีถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดวินัย ซึ่งถ้าไม่ตายเสียก่อนจะถูกลงโทษไล่ออกหรือให้ออก ดังนี้ เห็นได้ว่าจำเลยจ่ายเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองเพื่อเป็นการสงเคราะห์และตอบแทนความชอบที่ผู้ปฏิบัติงานได้ปฏิบัติงานมาจนออกจากงานหรือตายโดยไม่มีความผิดตามที่ระบุไว้ อันเป็นการจ่ายโดยมีวัตถุประสงค์ยิ่งกว่าเป็นเงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้าง ทั้งมีลักษณะ หลักเกณฑ์ และเงื่อนไขในการจ่ายแตกต่างกับค่าชดเชยตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ 16 เมษายน 2515 เงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองตามข้อบังคับของจำเลยจึงเป็นเงินประเภทอื่นซึ่งนายจ้างตกลงจ่ายให้แก่ลูกจ้างแม้คณะกรรมการของจำเลยออกข้อบังคับฉบับที่ 10 ว่าด้วยเงินทุนเลี้ยงชีพรวมทั้งฉบับที่แก้ไขโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา 18(8) แห่งพระราชบัญญัติธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร พ.ศ. 2509 ก็หาได้แสดงว่าเงินที่กำหนดขึ้นตามข้อบังคับนี้เป็นประเภทเดียวกับค่าชดเชยดังที่จำเลยอ้างไม่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าเงินทุนเลี้ยงชีพประเภทสองที่โจทก์ได้รับไม่ใช่ค่าชดเชย และพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์ ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย”
พิพากษายืน
