แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ร้องยื่นคำร้องต่อศาลว่า ล.ภรรยาของผู้ร้องถูกผู้คัดค้านควบคุมตัวไว้โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้มีคำสั่งปล่อยตัวตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 90 ศาลสั่งรับคำร้อง นัดไต่สวนและหมายเรียก ล. และผู้คัดค้านมาศาล ผู้คัดค้านแถลงว่า ล.เป็นคนญวนอพยพต้องห้ามเข้าเมืองจึงควบคุมตัวไว้เพื่อส่งกลับประเทศเวียดนามหรือประเทศที่สามโดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 ศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีต้องฟังข้อเท็จจริงต่อไปจึงให้นัดสืบพยานของคู่ความ และได้มีคำสั่งให้ปล่อยตัว ล.ชั่วคราวโดยมีประกันและหลักประกัน คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ปล่อยชั่วคราวนี้เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาเพราะจะต้องมีการไต่สวนคำร้องของผู้ร้องอีก คำสั่งดังกล่าวจะเป็นการชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ก็ตาม กรณีก็ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 196
ย่อยาว
มูลกรณีเนื่องจากผู้ร้องยื่นคำร้องว่า นางเล็กภรรยาผู้ร้องถูกพันตำรวจตรีสุขุมจับกุมให้ข้อหาขัดคำสั่งและคุมขังไว้ ต่อมานางเล็กได้รับอนุญาตให้ผู้กำกับการตำรวจภูธรจังหวัดนครพนมให้ปล่อยตัวชั่วคราว พันตำรวจตรีสุขุมกลับส่งตัวนางเล็กให้พันตำรวจตรีกฤษณ์ธร ตรวจคนเข้าเมืองจังหวัดนครพนมคุมขังไว้ต่อไปซึ่งเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ศาลมีคำสั่งให้ปล่อยตัวนางเล็กตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๙๐ ศาลชั้นต้นรับคำร้องและนัดไต่สวน ศาลหมายเรียกพันตำรวจตรีสุขุมและพันตำรวจตรีกฤษณ์ธร ผู้คัดค้านทั้งสองกับนางเล็กมหาศาล ผู้คัดค้านทั้งสองแถลงว่า นางเล็กเป็นคนญวนอพยพต้องห้ามเข้าเมือง จึงควบคุมไว้เพื่อรถส่งกลับประเทศเวียดนามหรือประเทศที่สามตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒ จึงเป็นการควบคุมที่ชอบ ศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีต้องฟังข้อเท็จจริงต่อไป จึงให้นัดสืบพยานของคู่ความ ในวันนั้นนางเล็กและนายปรีชาได้ยื่นคำร้องขอปล่อยตัวนางเล็กชั่วคราว ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ปล่อยชั่วคราวโดยมีประกันและหลักประกันผู้คัดค้านทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่สั่งปล่อยชั่วคราวว่า เป็นคำสั่งที่ไม่ตอบด้วยกฎหมาย ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์
ผู้คัดค้านทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่รับอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของผู้คัดค้านไว้พิจารณา และเมื่อพิจารณาแล้วพิพากษาให้ยกอุทธรณ์ของผู้คัดค้าน
ผู้คัดค้านทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อศาลชั้นต้นได้รับคำร้องของนายพูลศักดิ์เมธเมาลีผู้ร้องไว้พิจารณา ผู้คัดค้านทั้งสองได้มาศาลตามหมายเรียกและแถลงคัดค้านคำร้องว่า ผู้คัดค้านควบคุมตัวนางเล็ก ราชกิจหรือเมธเมาลีไว้โดยชอบด้วยพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒ ศาลชั้นต้นสอบถามผู้ร้องผู้คัดค้านบางประการแล้วเห็นว่ารูปคดียังไม่อาจวินิจฉัยได้ ให้นัดสืบพยานของผู้ร้องและผู้คัดค้านต่อไปตามรายงานกระบวนพิจารณาลงวันที่ ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๒๒ และในวันเดียวกันนี้ นางเล็ก ราชกิจหรือเมธเมาลี ก็ได้ยื่นคำร้องขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างการพิจารณา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งอนุญาตคำสั่งของศาลชั้นต้นเช่นนี้ ศาลฎีกาเห็นว่าเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาที่ไม่ทำให้คดีของผู้ร้องเสร็จไป เพราะจะต้องมีการไต่สวนคำร้องของผู้ร้องอีก คำสั่งดังกล่าวจะเป็นการชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ก็ตาม กรณีก็ต้องด้วยบทบัญญัติของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๙๖ ที่ห้ามมิให้ผู้คัดค้านอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นจนกว่าจะมีคำพิพากษาหรือคำสั่งในประเด็นสำคัญแห่งคดี ที่ศาลอุทธรณ์รับอุทธรณ์ของผู้คัดค้านไว้วินิจฉัยจึงเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีผลให้ผู้คัดค้านมีสิทธิฎีกา ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยฎีกาของผู้คัดค้าน
พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์และยกฎีกาของผู้คัดค้านเสีย
