แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
สัญญามีข้อความว่า ผู้จะขายยอมตกลงจะขายที่ดินโฉนดเลขที่ 1189 เป็นการตกลงขายหมดทั้งแปลงเหมาทั้งโฉนดรวมทั้งที่งอกที่เกินริมตลิ่งดังนี้ จำเลยจะนำสืบว่าความจริงไม่ขายที่งอกริมตลิ่งด้วยไม่ได้ เพราะเป็นการสืบเปลี่ยนแปลงแก้ไขเอกสาร ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94(ข)
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยไปขอเพิกถอนการขอออกโฉนดและการรังวัดเพื่อออกโฉนดที่ดินที่เป็นที่งอกของที่ดินโฉนดเลขที่ 1189 ตำบลมีนบุรี เขตมีนบุรีกรุงเทพมหานคร ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “ส่วนฎีกาของจำเลยที่ว่า จำเลยนำสืบว่าไม่ได้ขายที่ดินซึ่งเป็นที่งอกด้วย เป็นการนำสืบอธิบายเอกสารไม่ได้สืบหักล้างเอกสารทั้งฉบับ จำเลยย่อมมีสิทธินำสืบได้นั้น ปราฏกว่าจำเลยรับว่าได้ทำสัญญาจะซื้อขายหรือสัญญาวางมัดจำตามเอกสารหมาย จ.5 (อยู่ในสำนวนคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 50/2519 ของศาลชั้นต้น อันดับที่ 47) สัญญาข้อ 1 มีความว่า “ผู้ขายยอมตกลงขายที่ดินโฉนดเลขที่ 1189 ตำบลมีนบุรี (ลาดบัวขาว) อำเภอมีนบุรี (แสนแสบ)กรุงเทพมหานคร เนื้อที่ 76 ไร่ 1 งาน 60 ตารางวา เป็นการตกลงขายหมดทั้งแปลงเหมาทั้งโฉนดรวมทั้งที่งอกที่เกินเริมตลิ่ง” ฉะนั้นเมื่อสัญญามีข้อความระบุชัดว่าผู้จะขายหมายถึงจำเลยขายที่งอกริมตลิ่งให้ด้วยเช่นนี้ จำเลยจะนำสืบว่าความจริง ไม่ขายที่งอกริมตลิ่งด้วยไม่ได้ เพราะเป็นการสืบเปลี่ยนแปลงแก้ไปเอกสาร ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94(ข)”
พิพากษายืน
