คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3070/2523

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์เป็นรัฐวิสาหกิจจัดบริการให้ผู้ที่พูดโทรศัพท์จากเครื่องโทรศัพท์ภายในบ้านหรือสำนักงานฝ่ายเครื่องวิทยุโทรศัพท์ของกรมไปรษณีย์โทรเลขไปยังต่างประเทศ โดยผู้ใช้จะต้องเสียค่าธรรมเนียมตามอัตราที่กำหนดไว้แก่โจทก์ ค่าธรรมเนียมนี้คือสินจ้างถือได้ว่าโจทก์เป็นผู้ค้าหรือผู้รับทำการงาน การเรียกเอาสินจ้างดังกล่าวมีอายุความ 2 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165 (7) (อ้างคำพิพากษาฎีกา 2462/2520)

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นรัฐวิสาหกิจจัดบริการใช้วิทยุโทรศัพท์ติดต่อกับต่างประเทศให้แก่ประชาชน โดยผู้ใช้บริการพูดจากเครื่องโทรศัพท์ที่เช่าภายในบ้าน หรือสำนักงานผ่านเครื่องวิทยุโทรศัพท์ของกรมไปรษณีย์โทรเลข แล้วกรมไปรษณีย์โทรเลขจะแจ้งค่าใช้บริการให้โจทก์ก็เก็บจากผู้เช่าเครื่องโทรศัพท์ตามอัตราค่าบริการที่กำหนดไว้ จำเลยเป็นผู้เช่าโทรศัพท์หมายเลข ๓๗๙๑๘๓๘ ในกรุงเทพฯ ได้ใช้บริการพูดโทรศัพท์ทางไกลไปยังต่างประเทศรวม ๕ ครั้ง ยังค้างค่าบริการอยู่ ๒,๒๓๐ บาท ขอให้บังคับให้จำเลยชำระแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า จำเลยไม่ได้ใช้โทรศัพท์ดังกล่าวพูดติดต่อกับต่างประเทศ ฟ้องโจทก์มีอายุความ ๒ ปี หนี้ขาดอายุความแล้ว ส่วนที่ยังไม่ขาดอายุความมีจำนวนไม่เกิน ๑,๒๐๐ บาท
โจทก์จำเลยตกลงสละประเด็นอื่น ขอให้ศาลวินิจฉัยประเด็นเดียวว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความหรือไม่
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า โจทก์เป็นผู้เข้ารับทำการงานเรียกเอาสินจ้างมีอายุความ ๒ ปี หนี้บางส่วนจึงขาดอายุความ พิพากษาให้จำเลยชำระเงินค่าบริการเพียง ๒ คราว ๕๕๕ บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย
โจทก์อุทธรณ์ขอให้จำเลยรับผิดเต็มตามฟ้อง
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ฟ้องโจทก์มีอายุความห้าปี ยังไม่ขาดอายุความพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์เต็มตามฟ้อง
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แม้โจทก์จะมีฐานะเป็นรัฐวิสาหกิจตามกฎหมาย มีหน้าที่เกี่ยวด้วยการให้บริการและการปฏิบัติการด้านไปรษณีย์และโทรคมนาคม เพื่ออำนวยความสะดวกแก่ประชาชนก็ตาม แต่ผู้ใช้เครื่องโทรศัพท์จากประเทศไทยไปยังต่างประเทศโดยผ่านเครื่องวิทยุโทรศัพท์ของกรมไปรษณีย์โทรเลข ผู้ใช้จะต้องเสียค่าธรรมเนียมตามอัตราที่โจทก์กำหนดไว้ ค่าธรรมเนียมก็คือสินจ้าง จึงถือได้ว่าโจทก์เป็นผู้ค้า หรือผู้รับทำการงานเรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้น ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๖๕ (๗) ซึ่งมีอายุความ ๒ ปี ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ ๒๔๖๒/๒๕๒๐ ระหว่างกรมไปรษณีย์โทรเลข โจทก์ นางสมศรี +++ยานนท์ จำเลย ส่วนคำพิพากษาฎีกาที่ ๑๒๑/๒๕๒๑ ข้อเท็จจริงไม่ตรงกับคดีนี้ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามา ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

Share