แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
หญิงที่ทำนาของบิดามารดามาก่อนแต่ได้รับโอนโฉนดใส่ชื่อตนเมื่อภายหลังได้กับสามี ดังนี้ถือว่าที่ดินนั้นเป็นสินสมรสและสินบริคนห์ หากภรรยาเอาไปโอนโดยสามีมิได้รู้เห็นยินยอมด้วยนิติกรรมเป็นโมฆียะ เมื่อสามีบอกล้างแล้วเป็นโมฆะ และสามีย่อมฟ้องทำลายสัญญาโอนได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์กับนางรวยเป็นสามีภริยากันมา ๓๐ ปีแล้ว เมื่อ ๒๐ ปีมานี้ อ.กับ พ. ได้ยกที่นาพิพาทมีโฉนดให้โจทก์กับนางรวย ต่อมานางรวยได้โอนขายนารายนี้ให้จำเลยเพียง ๕๐๐ บาทโดยสมยอมกัน โจทก์ไม่ได้รู้เห็นยินยอมและได้บอกล้างแล้ว ขอให้ทำลายนิติกรรม จำเลยต่อสู้หลายประการได้ความว่า นางรวยได้ทำนาพิพาทของบิดามารดามาก่อน บิดามารดานางรวยได้แยกโฉนดโอนใส่ชื่อนางรวยภายหลังที่ได้กับโจทก์ จำเลยเป็นผู้ที่นางรวยเอามาเลี้ยงแต่เล็ก ๆ และได้อยู่กับนางรวยจนบัดนี้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่า ที่พิพาทเป็นสินสมรสและสินบริคนห์ระหว่างโจทก์และนางรวย ๆ เอาไปขายโดยมิได้รับความยินยอมจากโจทก์ เป็นโมฆียะ เมื่อโจทก์บอกล้างแล้วจึงเป็นโมฆะ ให้ทำลายสัญญาโอน คืนสู่ถานะเดิม
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่นางรวยทำนาในที่ดินของบิดามารดานั้น ไม่ได้ทำให้นางรวยได้กรรมสิทธิแต่อย่างไร นางรวยเพิ่งได้กรรมสิทธิ เมื่อโอนใส่ชื่อนางรวยในโฉนดอันเป็นเวลาภายหลังที่เป็นภรรยาโจทก์แล้ว ที่ดินนั้นเป็นสินสมรสและเป็นสินบริคนห์และวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่า โจทก์ไม่ได้สละทิ้งนางรวย จำเลยได้รับโอนที่พิพาทจากนางรวยโดยไม่สุจริต เห็นพ้องบังกับศาลล่างทั้งสอง
พิพากษายืน
