แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ตายใช้มีดฟันจำเลย จำเลยจึงเอาไม้ตี ป้องกันตัว แต่เมื่อผู้ตายล้มลงแล้ว จำเลยยังตีและฟันผู้ตายซ้ำอีก ดังนี้ ถือว่าเป็นการเกินสมควรแก่เหตุไป
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา จำเลยต่อสู้ว่ากระทำโดยป้องกันตัว
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ จึงพิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดตามมาตรา 249 ประกอบด้วยมาตรา 53
โจทก์ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ชั้นแรกจำเลยลงจากเรือน มามือเปล่า ๆไม่มีอาวุธอะไร มาร้องห้ามไม่ให้ผู้ตายด่า ผู้ตายถือมีดขอกระโดดเรือนลงมาตรงเข้าหาจำเลย ตอนนี้เองจำเลยจึงคว้าไม้ของกลางที่ใต้ต้นส้มมาถือไว้ พอผู้ตายฟันจำเลย ๆ ก็ใช้ไม้ตีผู้ตายไปได้ความว่าผู้ตายฟันหลายทีแต่จำเลยหลบเสีย คงถูกครั้งเดียวพฤติการณ์แสดงให้เห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวเนื่องจากผู้ตายเข้ามาทำร้ายเอาก่อน หาใช่จำเลยสมัครใจวิวาทด้วยไม่ แต่การที่จำเลยตีผู้ตายล้มลงแล้ว ยังตีและฟันผู้ตายซ้ำอีกนั้นเป็นการเกินสมควรแก่เหตุไป ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้วจึงพิพากษายืน
