แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
โจทก์ให้จำเลยเช่าช่วงตึกแถวพิพาทโดยไม่มีสิทธิจำเลยและบริวารไม่ได้ใช้สิทธิในการเช่า หรือเกี่ยวข้องกับตึกแถวพิพาทนี้แต่อย่างใด ผู้ครอบครองอยู่อาศัยในตึกแถวพิพาทขณะฟ้องคดี ไม่ได้เป็นบริวารจำเลยโจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องขับไล่จำเลย
เมื่อโจทก์เป็นฝ่ายผิดสัญญา จึงต้องคืนเงินค่าเช่าที่ได้รับชำระไว้ล่วงหน้าให้แก่จำเลย
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ ให้โจทก์ชำระเงิน 36,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยแก่จำเลย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีปัญหาสู่ศาลฎีกาวินิจฉัยในปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์มีอำนาจฟ้องหรือไม่ จำเลยมีสิทธิรับเงินค่าเช่าคืนจากโจทก์หรือไม่ พิเคราะห์แล้วในปัญหาเกี่ยวกับอำนาจฟ้องของโจทก์ ข้อเท็จจริงฟังได้เป็นยุติตามคำวินิจฉัยของศาลชั้นต้นว่า โจทก์ให้จำเลยเช่าช่วงตึกแถวพิพาทโดยไม่มีสิทธิ จำเลยและบริวารไม่ได้ใช้สิทธิในการเช่าตึกแถวพิพาทหรือเกี่ยวข้องกับตึกแถวพิพาทนี้แต่อย่างใด ผู้ครอบครองอยู่อาศัยในตึกแถวพิพาทขณะฟ้องร้องคดีนี้ไม่ได้เป็นบริวารของจำเลยเลย ดังนี้ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยปฏิบัติตามคำขอท้ายฟ้องโจทก์ได้ ส่วนในปัญหาเกี่ยวกับเงินค่าเช่าที่โจทก์ได้รับชำระไว้จากจำเลยล่วงหน้านั้น เมื่อปรากฏว่า จำเลยหรือบริวารไม่ได้ใช้สิทธิในการเช่าตึกแถวพิพาท เพราะเหตุที่โจทก์ไม่มีสิทธิจะนำมาให้จำเลยเช่าช่วงได้ โจทก์เป็นฝ่ายผิดสัญญา โจทก์จึงชอบที่จะคืนเงินค่าเช่าที่ได้รับชำระไว้ล่วงหน้าให้แก่จำเลยตามฟ้องแย้ง”
พิพากษายืน
