แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กำนันและตำรวจต่างเป็นเจ้าพนักงานรักษาเหตุการณ์ในงานวัดด้วยกัน ตำรวจจับผู้อื่นและบุตรกำนันโดยหาว่ากระทำผิดกฏหมาย กำนันได้ขัดขวางมิให้จับกุม ตำรวจจึงยิงกำนันตาย ดังนี้ถือว่าการที่กำนันใช้อำนาจขัดขวางมิให้ตำรวจจับกุมบุตรของตนนั้น เป็นการกระทำที่มิได้ปฏิบัติการ ในฐานะเจ้าพนักงาน ตำรวจมีผิดตามมาตรา 249 เท่านั้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันใช้ปืนทำร้ายร่างกายนายพุฒบาดเจ็บสาหัส และยิงนายสงวนกำนันผู้เป็นเจ้าพนักงานตาย ในขณะทำการตามหน้าที่ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม.๒๕๔, ๒๔๙, ๒๕๐, ๖๔.
ทางพิจารณาได้ความว่า วันเกิดเหตุมีงานหล่อพระพุทธรูปที่วัดมะโนราช จำเลยและนายสงวนกำนัน ต่างไปรักษาเหตุการณ์ด้วยกัน จำเลยได้จับกุมนายแผ้วคนของนายสงวนกำนัน เนื่องจากถือมีดใหญ่ในที่ชุมชน แล้วเถียงกับนายพุฒบุตรนายสงวนจนถึงได้จับกุมนายพุฒไป นายสงวนกำนันทราบเรื่องจึงได้มาขัดขวางมิให้จับกุม และมิยอมให้จำเลยเอาบุตรไป ฝ่ายจำเลยจึงใช้ปืนยิงนายสงวนตาย
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษพลฯ หวัน, พลฯ บัว ตามมาตรา ๒๕๔, ๒๕๐ ยกฟ้อง ส.ต.ท.มี
ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษ พล ฯ หวัน, พล ฯ บัว ตามมาตรา ๒๔๙ ส่วน ส.ต.ท.มี คงยกฟ้อง
โจทก์และพล ฯ หวัน, พล ฯ บัว ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความดังกล่าวแล้วจะว่าจำเลยฆ่าเจ้าพนักงานผู้ประจำหน้าที่หรือเพราะเหตุกระทำตามหน้าที่ไม่ได้ เพราะขณะนั้น ผู้ตายมิได้ปฏิบัติในฐานะเป็นเจ้าพนักงาน กลับใช้อำนาจโดยพลการเข้ากีดขวางตำรวจมิให้จับกุมบุตรของตน จึงพิพากษายืน.
