แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รั้วกั้นไว้สำหรับเก็บถ่านเพื่อการค้าอยู่ติดต่อกับทางสาธารณะย่อมเป็น ” อาคาร ” ตาม ม.4 แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ.2479.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปลูกสร้างอาคารโดยมิได้รับอนุญาต ขอให้บังคับให้จำเลยรื้อ
จำเลยให้การต่อสู้ว่าที่โจทก์ฟ้องนั้นเป็นแต่รั้วสังกะสีเก็บถ่าน
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้ออาคารนั้น
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่ารั้วรายพิพาทนี้ติดต่อกับทางสาธารณะอยู่ในความหมายแห่งบทวิเคราะห์ศัพท์คำว่า ” อาคาร ” ตาม ม.๔ แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ.๒๔๗๙ และรั้วนี้กั้นไว้สำหรับเก็บถ่านเพื่อค้าขาย นับได้ว่าเป็นคลังสินค้าตามความหมายในมาตราดั่งกล่าวด้วย จึงพิพากษายืน.
