คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 263/2496

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 39 ที่ว่า ถ้าโทษที่ควรเพิ่ม และที่ควรลดมีกำหนดเสมอกัน ก็ให้หักกลบลบกันไป ไม่ต้องเพิ่มและไม่ต้องลดนั้น แม้ในคดีที่จำเลยต้องโทษประหารชีวิต ก็ย่อมนำมาตรา 39 นี้มาใช้ได้./
(อ้างฎีกาที่ 752/2483)

ย่อยาว

คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิด ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๓๐๐, ๒๕๐ ให้ลงโทษบทหนักตามมาตรา ๒๕๐
ให้ประหารชีวิตจะเพิ่มโทษตามมาตรา ๓๒ อีกไม่ได้ตามมาตรา ๓๕,๓๖ แต่จำเลยรับสารภาพชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์
แก่การพิจารณา จึงลดโทษให้ ๑ ใน ๓ คงให้จำคุกตลอดชีวิต ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า โทษเพิ่มและลดมีกำหนดเสมอกัน ให้หักกลบลบกันไม่ต้องเพิ่มและไม่ต้องลด จึงพิพากษาแก้ให้
ประหารชีวิตจำเลย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยเคยต้องคำพิพากษา ให้ลงโทษมาแล้ว จะต้องเพิ่มโทษตามมาตรา ๓๒ หนึ่งในสาม าแต่ก็มีเหตุอัน
ควรปราณีลดโทษให้ตามมาตรา ๕๙ หนึ่งในสามเท่ากัน ซึ่งตามมาตรา ๓๙ ว่า ถ้าโทษที่ควรเพิ่มและที่ควรลดมีกำหนด
เสมอกัน ก็ให้หักกลบลบกันไป ไม่ต้องเพิ่มและไม่ต้องลด จึงเห็นด้วยคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ยกฎีกาจำเลย
คงพิพากษายืน.

Share