แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
การที่บิดามารดาจดทะเบียนหย่ากันโดยมีข้อตกลงให้บุตรผู้เยาว์อยู่ในอำนาจปกครองของมารดานั้น มีผลทำให้มารดาเป็นผู้ใช้อำนาจปกครองบุตรแต่เพียงผู้เดียวตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1520,1566(6) ฉะนั้น เมื่อมารดายินยอมให้บุตรผู้เยาว์ไปเป็นบุตรบุญธรรมของบุคคลภายนอกแล้วก็ชอบที่จะไปดำเนินการจดทะเบียนรับบุตรบุญธรรมตามที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติ การรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม พ.ศ. 2522 ได้โดยไม่จำเป็นต้องใช้สิทธิทางศาลขอให้สั่งอนุญาตแทนบิดาซึ่งหมดอำนาจปกครองแล้วอีก
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า นายบำรุง มีความประสงค์ขอรับเด็กชายน. ผู้เยาว์บุตรของนายวสันต์ กับนางปิยะนาถ เป็นบุตรบุญธรรมนายวสันต์กับนางปิยะนาถหย่าขาดจากกัน โดยตกลงให้เด็กชาย น.อยู่ในอำนาจปกครองของนางปิยะนาถไม่สามารถติดตามตัวนายวสันต์มาให้ความยินยอมในการจดทะเบียนรับบุตรบุญธรรมได้ ส่วนนางปิยะนาถสุวรรณโชติ ได้ยินยอมให้เด็กชาย น. เป็นบุญธรรมของนายบำรุงแล้ว ขอให้มีคำสั่งอนุญาตให้นายบำรุง สุวรรณโชติ รับเด็กชายน. เป็นบุตรบุญธรรม
ศาลชั้นต้นงดการไต่สวนและมีคำสั่งยกคำร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังได้ว่านายวสันต์กับนางปิยะนาถได้จดทะเบียนหย่า ณ สำนักงานเขตพระโขนง โดยมีข้อตกลงให้เด็กชาย น. บุตรผู้เยาว์อยู่ในอำนาจปกครองของนางปิยะนาถมารดา ตามเอกสารท้ายคำร้องหมายเลข 3 และ 4 เห็นว่าการตกลงกันเช่นนี้ นายวสันต์ ผู้เป็นบิดาย่อมไม่มีอำนาจปกครองเด็กชาย น. ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1520, 1566(6)ซึ่งเป็นผลให้อำนาจปกครองตกอยู่แก่นางปิยะนาถผู้เป็นมารดาแต่เพียงผู้เดียวและตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1598/21กำหนดให้การรับบุตรบุญธรรม ในกรณีที่บิดาหรือมารดาคนใดคนหนึ่งถูกถอนอำนาจปกครองต้องได้รับความยินยอมจากบิดาหรือมารดา ซึ่งยังมีอำนาจปกครองอยู่ นางปิยะนาถผู้มีอำนาจปกครองเด็กชาย น.อยู่แต่เพียงผู้เดียว จึงมีอำนาจให้ความยินยอมได้ โดยไม่จำต้องให้นายวสันต์ ซึ่งหมดอำนาจปกครองไปแล้วมาให้ความยินยอมด้วยเมื่อปรากฏตามคำร้องว่า นางปิยะนาถได้ยินยอมให้เด็กชาย น.เป็นบุตรบุญธรรมของนายบำรุงแล้ว ก็ชอบที่จะไปดำเนินการจดทะเบียนรับบุตรบุญธรรมตามที่กำหนดไว้ตามพระราชบัญญัติการรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม พ.ศ. 2522 ต่อไป ผู้ร้องจึงไม่จำเป็นต้องใช้สิทธิทางศาลขอให้สั่งอนุญาตแทนนายวสันต์อีก คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ชอบแล้ว ฎีกาของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
