แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อายุความฟ้องผู้ออกตั๋วสัญญาใช้เงินมีกำหนด 3 ปีตามมาตรา 1001 ส่วนมาตรา 1002 เป็นกำหนดอายุความฟ้องคดีเช็คและตั๋วแลกเงิน (ในกรณีที่เป็นผู้สลักหลังและผู้สั่งจ่าย)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๑๒ จำเลยที่ ๑ ออกตั๋วสัญญาใช้เงินให้โจทก์ที่ธนาคารนครหลวงไทย จำกัด สาขาลพบุรี ซึ่งเป็นสาขาของโจทก์ จำนวน ๑ ฉบับ โดยจำเลยที่ ๑ สัญญาว่าจะจ่ายเงิน ๕๙,๖๐๐ บาทให้แก่โจทก์ภายใน ๓๐ วันนับตั้งแต่วันที่ลงในตั๋วสัญญาใช้เงิน จำเลยที ๒ เป็นผู้รับอาวัล เมื่อครบกำหนดจ่ายเงินตามตั๋วสัญญาใช้เงินแล้วจำเลยที่ ๑ ไม่นำเงินไปชำระให้โจทก์ ขอให้บังคับจำเลยร่วมกันใช้เงิน ๕๙,๖๐๐ บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยทั้งสองให้การว่า ตั๋วสัญญาใช้เงินตามฟ้องเป็นตั๋วสัญญาใช้เงินประเภทไม่จำต้องคัดค้าน และมีกำหนดเวลาแน่นอน คือภายใน ๓๐ วัน ตั๋วสัญญาใช้เงินดังกล่าวจึงครบกำหนดชำระเงินในวันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๑๒ ต้องฟ้องภายในกำหนด ๑ ปี โจทก์นำคดีมาฟ้องในวันที่ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๑๕ คดีจึงขาดอายุความ ฯลฯ
ชั้นพิจารณา โจทก์จำเลยแถลงขอให้ศาลวินิจฉัยเรื่องอายุความเพียงประเด็นเดียวว่าคดีของโจทก์ขาดอายุความหรือไม่ ต่างฝ่ายต่างไม่สืบพยาน
ศาลชั้นต้นฟังว่า คดีโจทก์ไม่ขาดอายุคาม พิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน ๘๒,๓๙๑.๖๐ บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นเป็นว่า ให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน ๘๒,๓๙๑.๖๐ บาทแก่โจทก์ และดอกเบี้ยสำหรับต้นเงิน ๕๙,๖๐๐ บาท
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตั๋วสัญญาใช้เงินแม้จะเป็นตั๋วเงินประเภทตามความในมาตรา ๘๙๘ แต่มีลักษณะแตกต่างจากตั๋วเงินประเภทที่เป็นตั๋วแลกเงินและเช็คซึ่งเป็นตราสารชนิดที่เรียกว่าบุคคลหนึ่งเรียกว่าผู้สั่งจ่าย สั่งบุคคลอีกคนหนึ่งให้ใช้เงิน ส่วนตั๋วสัญญาใช้เงินนั้นเป็นตั๋วเงินประเภทซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่าผู้ออกตั๋ว ให้คำมั่นสัญญาว่าจะใช้เงินจำนวนหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เป็นประเภทที่ผู้ออกตั๋วนั้นเอง เป็นผู้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะใช้เงิน มิได้สั่งผู้ใดให้ใช้เงิน จึงมีลักษณะแตกต่างกัน ทั้งข้อความที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๑๐๐๑ ก็กำหนดไว้ชัดว่าเป็นอายุความที่ใช้กับผู้ออกตั๋วสัญญาใช้เงิน ซึ่งมีกำหนดเวลาสามปี ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าบทบัญญัติในมาตรา ๑๐๐๒ เป็นกำหนดอายุความฟ้องคดีเช็คและตั๋วแลกเงิน (ในกรณีที่เป็นผู้สลักหลังและผู้สั่งจ่าย) ซึ่งนำมาใช้กับกรณีเรื่องตั๋วสัญญาใช้เงินเช่นคดีนี้ไม่ได้ คดีของโจทก์จึงไม่ขาดอายุคามนั้นชอบแล้ว
พิพากษายืน
(วิทูร เทพพิทักษ์ ล้วน นิลกำแหง มงคล วัลยะเพ็ชร์)
