คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2572/2530

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกค่าจ้างว่าความ จำเลยให้การว่าตกลงค่าจ้างไม่ถึงจำนวนตามฟ้อง โดยมิได้ให้การต่อสู้ว่า ได้ชำระค่าจ้างว่าความให้โจทก์ไปบางส่วน จึงไม่มีประเด็นที่จะนำสืบในข้อนี้ ศาลวินิจฉัยให้จำเลยชำระเงินบางส่วนตามที่จำเลยนำสืบ เป็นการนอกประเด็น จึงไม่ชอบ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชำระเงินค่าจ้างว่าความให้โจทก์จำนวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท พร้อมทั้งดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่าตกลงค่าจ้างกันเพียง ๔๐,๐๐๐ บาท โจทก์จะต้องดำเนินคดีด้วยตนเองจนคดีถึงที่สุด แต่โจทก์ไม่เคยทำหน้าที่เป็นทนายแก้ต่างให้จำเลย โจทก์จึงเป็นฝ่ายผิดสัญญา ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน ๑๔,๕๐๐ บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจำเลยจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ให้โจทก์ใช้ค่าทนายความแทนจำเลย ๑,๐๐๐ บาท
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์จำเลยตกลงค่าจ้างว่าความเป็นจำนวนเงิน ๔๐,๐๐๐ บาท แล้ววินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์ฎีกาว่า การที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัยข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้ชำระเงินค่าจ้างบางส่วนเป็นเงิน ๒๕,๕๐๐ บาทเป็นการนอกประเด็น และศาลอุทธรณ์ยังไม่ได้วินิจฉัยอุทธรณ์ข้อนี้ให้นั้น เห็นว่า เรื่องการชำระค่าจ้างบางส่วนจำเลยไม่ได้ให้การต่อสู้ไว้ จึงไม่มีประเด็นที่จะนำสืบในข้อนี้ ที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยให้จำเลยชำระเงินบางส่วนตามที่จำเลยนำสืบจึงไม่ชอบ
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยใช้เงินให้โจทก์ ๔๐,๐๐๐ บาท นอกจากที่แก้คงเป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ.

Share