แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พนักงานอัยการได้ร้องขอต่อศาลแล้วว่ามีผู้นำจับจำเลยประสงค์ขอรับเงินสินบนนำจับ โดยอ้างบทกฎหมายที่เกี่ยวข้องและมีคำขอให้จ่ายสินบนนำจับมาท้ายฟ้องแล้ว ตามที่ถ้อยคำขอท้ายฟ้องของโจทก์ใช้ถ้อยคำว่า ให้จำเลยจ่ายสินบนนำจับตามกฎหมาย ซึ่งตามกฎหมายมิได้บัญญัติให้จำเลยจ่ายเงินสินบนนำจับ ก็ไม่ทำให้คำขอของโจทก์เกี่ยวกับการจ่ายเงินสินบนนำจับเสียไป เพราะโจทก์ได้อ้างบทกฎหมายที่เกี่ยวข้องมาในคำฟ้องแล้ว ทั้งเป็นเพียงการใช้ถ้อยคำผิดเพี้ยนไปบ้างเล็กน้อยเท่านั้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่วมกันมีไม้หวงห้ามยังไม่ได้แปรรูป ทำการแปรรูปไม้ โดยไม่ได้รับอนุญาต และมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. ๒๔๘๔ มาตรา ๔๘,๖๙,๗๓,๗๔,๗๘ ทวิ,๗๔ จัตวา พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๓ มาตรา ๑๒,๑๗,๑๘ พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๑๙,๒๘ พระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม พ.ศ. ๒๕๐๕ มาตรา ๔ ประกาศกระทรวงเกษตรเรื่องกำหนดเขตควบคุมการแปรรูปไม้ ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. ๒๔๘๔ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๓ ริบของกลาง และให้จำเลยจ่ายสินบนนำจับตามกฎหมายด้วย
จำเลยทั้งสี่ให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสีมีความผิดตามฟ้อง ลงโทษฐานมีไม้หวงห้ามยังไม่ได้แปรรูป จำคุกคนละ ๖ เดือน ฐานแปรรูปไม้โดยไม่รับอนุญาตปรับคนละ ๘๐๐ บาท ฐานมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่รับอนุญาต จำคุกคนละ ๖ เดือน รวมจำคุกคนละ ๑ ปี ปรับคนละ ๘๐๐ บาท จำเลยรับสารภาพลดโทษให้คนละกึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ ๖ เดือน ปรับคนละ ๔๐๐ บาท ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙,๓๐ ส่วนคำขอให้จำเลยจ่ายสินบนนำจับนั้น มาตรา ๗๔ ทวิ ไม่ได้กำหนดให้จำเลยเป็นผู้จ่ายสินบน จึงให้ยก ของกลางริบ
โจทก์อุทธรณ์ ขอให้สั่งจ่ายสินบนนำจับด้วย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลวินิจฉัยว่า พระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. ๒๔๘๔ มาตรา ๗๔ จัตวา วรรคแรก ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๒๘ บัญญัติว่า “ในกรณีที่มีผู้นำจับ ผู้กระทำความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ให้พนักงานอัยการร้องขอต่อศาล และให้ศาลมีอำนาจพิพากษาให้จ่ายเงินสินบนนำจับ แก่ผู้นำจับเป็นจำนวนเงินไม่เกินกึ่งหนึ่งของจำนวนเงินค่าปรับตามคำพิพากษาโดยจ่ายจากเงินค่าปรับที่ชำระต่อศาล ถ้าผู้กระทำความผิดไม่ชำระเงินค่าปรับ หรือ ชำระไม่ถึงจำนวนที่จะต้องจ่ายค่าสินบนนำจับได้ครบถ้วน ก็ให้จ่ายเงินสินบนนำจับที่ยังจะต้องจ่ายจากเงินค่าขายของกลางที่ศาลสั่งให้ริบ ถ้ายังขาดอยู่อีกก็ให้เป็นพับไป” พิเคราะห์แล้วเห็นว่า คดีนี้พนักงานอัยการได้ร้องขอต่อศาลแล้วว่า มีผู้นำจับจำเลย ประสงค์ขอรับเงินสินบนนำจับ โดยอ้างบทกฎหมายที่เกี่ยวข้องและมีคำขอให้จ่ายเงินสินบนนำจับมาท้ายฟ้องแล้ว ที่ศาลอุทธรณ์ว่าคดีนี้โจทก์ไม่ได้มาขอให้ฟ้อง จึงไม่ถูกต้อง ที่ถ้อยคำขอท้ายฟ้องของโจทก์ใช้ถ้อยคำว่าให้จำเลยจ่ายสินบนนำจับตามกฎหมาย ซึ่งตามกฎหมายมิได้บัญญัติให้จำเลยจ่ายเงินสินบนนำจับ ก็ไม่ทำให้คำขอของโจทก์เกี่ยวกับการจ่ายเงินสินบนนำจับเสียไป เพราะโจทก์ได้อ้างบทกฎหมายที่เกี่ยวข้องมาในคำฟ้องแล้ว ทั้งเป็นเพียงการใช้ถ้อยคำผิดเพี้ยนไปบ้างเล็กน้อยเท่านั้น คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จ่ายเงินสินบนนำจับแก่ผู้นำจับเป็นจำนวนเงินกึ่งหนึ่งของจำนวนเงินค่าปรับ
